Capter 10 || With every ragged breath, I feel a little more at peace inside.

Kate beet zachtjes op haar lip, ze staarde naar hem, zijn ogen waren gesloten, zijn rustige ademhaling maakte haar rustig. Ze liep naar het bed, zette zich neer op de bedrand. Haar hand gleed door zijn zachte haar. Ze snoof zijn zoete, frisse geur op. Nog een keer haalde ze haar hand door zijn haar.
Hij lag er zo vredig bij, zijn ogen gesloten. Zo kende ze hem weer, zo kende ze haar Gus weer. Haar geliefde, haar alles.
Dit was de jongen waar ze verliefd op was geworden, de jongen die alles voor haar betekende.
De jongen waar ze zo lang naar had gezocht.
Ze sloot haar ogen en kroop dicht tegen hem aan. Ze begon te dromen, deelde haar droom met hem.

Mijn vingers verstrengelde met die van hem. Zijn warme adem gleed over mij heen, zijn lippen tintelde in mijn nek. Een zachte kreun gleed over mijn lippen. Hebberig zocht ik zijn lippen op. Ik kon niet wachten, hij was van mij, ik wou hem.
Een schittering verscheen in zijn blauwe ogen toen hij me nog dichter naar hem toe trok. Ik kon niet dicht genoeg bij hem zijn. Ik kon niet genoeg van hem krijgen. Niet genoeg van zijn tedere handen om mijn middel. Niet genoeg van zijn zachte lippen die mij zo plezierde. Niet genoeg van zijn ogen die mij speels aanstaarden in het donker. Niet genoeg van zijn warme lichaam tegen mijn lichaam.
Dit was waar ik voor leefde, waarvoor ik wou leven.

Verschrikt schoot Gus omhoog, zijn slaperige ogen schoten de kamer rond. Kate. Even dacht hij dat ze er echt was, dat hij niet had gedroomd, dat ze echt in zijn armen lag. Maar het was bedrog.
Ze was er niet, ze was er niet meer, dacht hij.
Wist hij maar beter. Wist hij maar dat ze bij hem was, wist hij het maar.
Wist hij maar dat ze van hem hield. Zo veel van hem hield.
Kate keek toe hoe Gus zich verward weer liet neervallen op het bed en nadacht over de droom. Er verscheen een kleine glimlach op haar gezicht. Ze kon hem in zijn dromen bereiken. Ze kon hem laten dromen wat ze maar wou. Zo zou hem haar gevoelens niet alleen laten zien maar ook voelen. Ze zou hem er van overtuigen dat ze er nog was, dat ze bij hem was.

De volgende dagen verscheen Kate alleen nog maar in zijn dromen, elke keer als hij zijn ogen sloot verscheen zij. Het leek alsof ze op zijn netvlies stond gebrand.
Elke avond stond ze aan zijn bed en wachtte geduldig tot hij in slaap viel. Ze liet hem over haar dromen, over hun samen, over hoe veel ze van hem hield, over hoeveel hij van haar hield. Over de momenten die ze zo had gekoesterd, over de gebeurtenissen waar ze altijd over fantaseerde.
Ze deelde alles met hem, al haar gedachtes en al haar gevoelens.