Recolour my world dl5

De eerste ontmoeting
Een voet kwam op me af. Het kwam dichter en dichterbij totdat... hij naast mijn hoofd stapte.

Ik ademde uit en durfde weer te kijken. De voet, die zojuist nog angstaanjagend leek, kon onmogelijk van de jongen zijn geweest. Ik volgde de voet omhoog. Ze was, in mijn ogen, vrij lang. En tenger, ik denk een jaar of 11. Haar haar was ruw, warrig en zwart. De voet ging weg en stapte in de richting van “het varken”.
Ze zei iets en het varken rende weg. Ik werd nu weer angstig; wat als zij erger zou zijn dan het varken dat had geprobeerd mijn eten te stelen? Ze draaide zich naar mij om. Ik sloot mijn ogen. Bang wachtte ik op een nieuwe klap.
Maar er kwam niets. Ze stak haar hand naar me uit en ik zag een lach op haar vriendelijke gezicht. Ik pakte haar hand en trok mezelf omhoog. Ik was nog wankel maar het ging. ‘Waarom? Waarom help je mij?’, vroeg ik. Ze bleef lachen. ‘Ik had jou gezien’, fluisterde ze. ‘Ja ik zie jou ook!’, zei ik terug. Ze schudde haar hoofd. ‘Er zijn 3 manieren om dat uit te leggen, 2 ervan waren goed. Maar jij kiest nou net de verkeerde definitie’.
Oké… nu snap ik het NIET! ‘Sorry voor je ehm… eten’, ze gebaarde naar de groene derrie die op de grond lag. ‘Juist ja’, ik veegde mijn kleren schoon. ‘Bedankt trouwens’ ‘Ach, het was niks’,zei ze blozend. ‘Wacht even’. Ze wachtte en staarde me aan. Ze leek me vaag bekend. Meisje, 11 jaar, zwart haar, was het mogelijk? ‘Slaap jij bij het raam?’, vroeg ik uiteindelijk. Ze grinnikte; ‘Ja dat ben ik’.
Ze keek in het rond. Het was nogal druk. ‘Laten we dit gesprek elders voortzetten’. Ik knikte. We liepen naar de deur om naar de slaapzaal te gaan.
‘Waar dachten jullie heen te gaan?’, vroeg een zware stem. ‘De slaapzaal’ ‘Eerst maar zorgen dat de boel hier wordt opgeruimd’. Hij gaf mij een emmer en dweil en het meisje een bezem. ‘Fijn corvee’, dacht ik. We liepen weer terug naar de tafels om te beginnen. Ik zette mijn emmer neer en dipte de dweil erin. Ondertussen werd de laatste troep nog op de grond gegooid en stroomde de eetzaal leeg.