Het is vroeg, de zon schijnt en ik pak alles in om bij Liam te gaan wonen.

Er liggen allemaal kleine en grote dozen in de woonkamer om naar buiten te brengen en in de vrachwagen te steken. Het heeft een half uur geduurd voordat alles was ingeladen . Het was de mooiste dag van mijn leven maar ook meteen mijn pijnlijkste dag want ik had rug- en nekpijn door al dat dragen en keelpijn omdat ik nog niets had gedronken en mijn keel werd daardoor droog. Maar dat is het verhuizen allemaal waard. In de verte zie ik een parelmoerwitte Volvo rijden in onze richting. Die auto kan maar van 1 persoon zijn: mijn moeder. Ze kwam me nog eens bezoeken nu ze weet dat ik verlooft ben maar ze is er niet helemaal van overtuigd dat ik ge trouwen. ze weet niet of liam goed genoeg is voor mij maar ik denk van wel.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen