17. || Rainbows ||

Voor ik het wist zaten we in een kleine zwarte Volvo en reden we naar het huis van Laura's opa&oma. Na ongeveer 10 minuten kwamen we er aan en stapte ik uit terwijl ik probeerde mijn spullen uit de achterbak te hijsen. Ik volde Laura naar het huis en keek mijn ogen uit toen ik het interieur zag. Het was schoon, groot, opgeruimd, en nieuw. Héél nieuw. Zo'n typisch huis aar je niks durft aan te raken omdat je bang bent dat je iets sloopt. Het was geen goed idee geweest om MIJ mee te nemen naar dit huis. Niet omdat ik alles zou mollen. Maar omdat ik zo voorzichtig zal doen dat ik er na een uur of twee gillend van frustratie zal vluchten. Hoe ik dat weet? Omdat ik dit op mijn vijfde ook heb meegemaakt. Mijn moeder en ik gingen op bezoek bij een vriendin van mijn moeder. En die had ook zo'n huis. Zinderend bij de gedachte aan de shock waar ik daarna in geraakt was, liep ik toch maar verder het huis in. Ik zou dit overleven. Nam ik mezelf voor en liep op mijn tenen achter Laura aan. "Mooi huis..." fluisterde ik om niet onbeleefd over te komen. Ik durfde niet te hard te praten, want dan zou ik de stilte verbreken en misschien zou er door de trillingen van het geluid een vaas omvallen. Ik hield mijn ogen wijd open, mijn voeten maakten geen geluid terwijl ze voorzichtig over de marmeren vloer liepen. Ik hield mijn adem in bang de geur die in het huis hing te verpesten met mijn Oreo geur. Hoe ruiken Oreo's eigenlijk? Geen idee, maar ongetwijfeld minder fris dan de bloemen geur die hier in huis zweefde. Ik deed mijn mond open om te gillen van opwinding toen een typische ordinaire butler de mega trap af kwam lopen. Ja, ik was iemand die kickte op dat soort dingen, maar ik sloeg gouw mijn hand voor mijn mond zodat er alleen een gesmoord kreetje van opwinding klonk. De butler keek me met 1 opgetrokken wenkbrauw aan, en ik vervormde mijn gezicht in precies diezelfde uitdrukking om hem zo terug aan te kijken. De man deed zijn gezicht in de plooi, maar ik zag nog een kleine stiekeme glimlach als reactie op mijn rare begroeting. Geef toe, butlers zijn cool. -Meestal-