18. || Rainbows ||

"Kan ik misschien u jas aannemen meneer?" vroeg de butler op een deftige toon en reek uit om mijn jas aan te nemen. Ik keek hem met grote ogen aan. Wat stuntelig trok ik mijn jas uit en gaf hem aan de butler. "U bagage?" vroeg de man met nog altijd zijn gezicht strak in de plooi. Zijn haar zat netjes achterover gekamd, wat hem best goed stond. Zijn kaaklijn was strak en zijn ogen waren diep grijs. "J-ja tuurlijk..." mompelde ik en gaf mijn tas aan hem. "Kom je Niall? De tafel is gedekt." melde de opa van Laura en wenkte me mee te komen. Ik liep achter hem aan en keek nog 1 keer achterom naar de butler, met de gedachte in mijn hoofd; wat gaat 'ie met mijn spullen doen?
Ik werd niet verbaasd door de mega tafel met alle het eten dat er volgens mij op aarde bestond, want dat had ik wel verwacht in zo'n huis. Ik ging naast Laura zitten en wachtte tot iemand het teken gaf dat we konden eten. Ik wist niet of ze nog moesten bidden of zo, ik had daar geen verstand van. "Niall, wil jij het gebed doen?" vroeg de oma van Laura vriendelijk. Mijn wangen kleurden rood. "uh, ikeuh... Ik weet niet, ik ben niet Christelijk..." stotterde ik en voelde me zo ongemakkelijk als een vis in het zuur. "Maakt niet uit hoor jongen, ik doe het wel." lachte ze en verstrengelde haar handen in elkaar. Iedereen sloot zijn ogen en ik deed dat ook maar. Na een best langdurig gebed stopte de oma van Laura met; 'amen.'
"Euh, Niall, je kunt je ogen open doen." fluisterde Laura van mijn rechterzijde. "Oh.." ik opende mijn ogen en werd weer zo rood als een tomaat. Ik keek de tafel rond. De anderen begonnen met opscheppen en eten pakken, maar ik had geen idee wat ik moest nemen. Er stonden broodjes, soepen, fruit, groenten, kip, ham, spareribs, schnitzel, salade... Van alles leek iets te zijn. "Ook wat worteltjes?" hielp Laura en hield een schaal dampende worteltjes voor mijn neus. Ik glimlachte naar haar en nam het aan. "Dankje..." mompelde ik en schepte wat worteltjes op mijn bord. Ik zette de schaal weer terug en pakte wat broodjes met kruidenboter. Meer nam ik niet. De opa&oma van Laura vroegen me nadat ik klaar was of ik niet nog wat wou eten, maar ik schudde mijn hoofd. Straks ging ik nog wel even langs de BurgerKing. Het voelde niet goed om hier veel te eten. Ik wou niet onbeleefd zijn en hun voorraad schaden. Als die mensen niet ouder dan 60 waren geweest, had ik hier alles op gegeten.