22. || Rainbows ||

"Wat doe jij hier?" vroeg ik Justin toen we binnen aan mijn tafeltje gingen zitten. Justin bestelde nog snel even een Coffee en begon daarna met zijn verhaaltje. "Nou, ik ging dus terug naar Thobias nadat ik je had uitgezwaaid... Hij werd boos op me omdat ik jou had uitgezwaaid en heeft me het huis uit geschopt. Toen ben ik in de stad gaan slenteren. Toen ging ik dus naar James, een vriend van me die hier woont. Maar die schijnt dus verhuist te zijn..." zuchtte hij. Ik keek hem vreemd aan. "Waarom ging je niet gewoon naar huis?" vroeg ik niet-begrijpend en nipte aan mijn coffee. Justin liet zijn blik vallen. Hij keek meteen weer op toen hij de dobbelstenen zag liggen. Ik raapte ze snel op nog voor hij kon beseffen wat ik zo straks gegooid had. "Je hebt ze gebruikt?" vroeg hij verbijsterd, en helemaal van het onderwerp afgeleid. "Euh, ja..." mompelde ik. "Oh... Maarreh, ik ging niet gewoon naar huis omdat mijn ouders op vakantie zijn. en ik had geen zin om alleen thuis te zitten." grijnsde hij vrolijk en schudde zijn haar even uit. Ik veegde de spetters die ik in mijn gezicht gekregen had weg met mijn mouw en dronk het laatste beetje van mijn Ijs-Coffee. "Dus, waar slaap jij vannacht?" begon Justin en beet op zijn lip. Toen hij zich realiseerde hoe fout die zin geklonken had bloosde hij. "Dat klonk fout..." fluisterde hij. Ik grinnikte. "Ik heb nog geen hotel gevonden." antwoordde ik. "Ik wel, hier op de hoek. Ik heb al een kamer gereserveerd. Je mag bij me intrekken, het is maar voor 1 nachtje... En dan delen we de kosten?" stelde Justin voor. Het leek me een goed voorstel. "Op 1 voorwaarde...." begon ik. En hield een priemend vingertje de lucht in en keek hem streng aan. "En dat is?" spoorde Justin me aan. "Dat ik niet eerder dan 11 uur 's ochtends mijn bed verlaat. Ik ben echt bed af." zei ik en onderdrukte een gaap. "Daar heb ik geen problemen mee." zei Justin schouderophalend. Mijn slaapplek voor vannacht was gevonden.