13. Can I see your room?

THIRTEEN

Een week later

Het was alweer een week geleden dat Taylor me kwam opzoeken. Hij was hier sindsdien elke dag nog geweest. En vandaag kwam hij weer. Maar nu bleef hij niet braaf in het café zitten.
'Mag ik je kamer zien?'
'Wat?', vroeg ik. Ik was net de glazen aan het afwassen. Hij kwam grinnikend achter me staan en kuste me op mijn wang, terwijl hij zijn armen om mijn middel sloeg.
'Of ik je kamer mag zien', herhaalde hij.
'Natuurlijk. Omdat je het zo lief vraagt'.
Mijn kamer was wit, met een zwart bed en een zwarte kast. Best wel saai, als je dit hoort. Maar het had op zich wel klasse. Ik zag dat de DVD van Twilight nog naast mijn tv lag.
'Rasechte fan?'
'Soms', gaf ik toe.
'Soms?'
'Ja. Als ik door het bos loop met mijn hond, of iets zie wat me aan Twilight doet denken, krijg ik een apart gevoel. Iets wat alleen Twilight me kan geven. Schrikt dat je af?'
'Natuurlijk niet. Wat is dit?'. Hij had een afgekluifd poppetje gemaakt van een sok omhoog.
'Van mijn hond. Niet van mij hoor', lachte ik. Hij gooide het naar me toe en draaide zich weer om. Ik had ontzettend zin om mijn armen om hem heen te slaan, en wat hield me tegen? Met mijn hoofd tegen zijn rug aan omhelsde ik hem terwijl hij mijn kamer observeerde.
'Gezellige kamer', zei hij uiteindelijk.
Hij draaide zich om en drukte zijn voorhoofd tegen mijn voorhoofd.
'Bedankt', zei hij uiteindelijk. Ik fronste.
'Waarvoor?'
Hij gaf me een snelle kus en zei toen;
'Omdat ik écht even iets nodig had om te ontsnappen'.
'Ontsnappen? Van dat heerlijke leventje wat jij hebt?', grinnikte ik.
'Dat denk jij'. Hij liet me los. 'Maar in werkelijkheid is het ontzettend vermoeiend. Weet je wat? Je gaat gewoon mee naar die premiere volgende week'.
'Welke premiere?'
'Van een vriend van me. Lijkt het je wat?'
'Ja, eigenlijk wel. Maar wat moet ik aan?'.
Hij lachte.
'Wat je altijd aan hebt. Eigenlijk maakt het niks uit, ik denk dat zelfs als je een in vuilniszak zou komen, je er nog goed uit zou zien'.
'Hoe cliché klinkt dat? Maar toch bedankt', grinnikte ik.
'Je houd niet van cliché, of wel?'
'Nee. Absoluut niet. Maar van jou kan ik het hebben', zei ik. Hij lachte ontzettend lief. Elke keer dat hij lachte, viel ik weer voor hem. Het was zo apart - ik had het nog nooit gehad.
'Blijf je slapen vanavond?', vroeg ik. Hij keek me glimlachend aan.
'Mag dat?'
Ik knikte lachend.
'Hoe kan ik dat nou afslaan?'
'Dat is dan geregeld. Mijn moeder vind het vast niet erg'.
'Ik hoop het'.
'Ik weet het zeker'.
'Maar ik heb een probleem', zei hij. Ik keek hem vragend aan. 'Wat dan?'
'Nou - ik had mijn neef belooft dat ik bij hem zou komen eten'.
'Goed toch?'
'Kom je mee?'
'Nee, ga maar alleen. Ik blijf mijn moeder gezelschap houden, want ik weet zeker dat je neef gewoon even met jou over vrouwen wil praten en zo. Ik zou jullie alleen maar tot last zijn'.
'Nee, het is goed'.
'Nee.. Ik zie je vanavond toch gewoon? Als je zodra je daar het eten op hebt naar mij toe komt, hoef ik je niet zo lang te missen'.
Hij knikte. En ik werd ineens ontzettend zenuwachtig bij het idee dat hij vanavond zou blijven slapen.

Toen hij die avond terugkwam had hij een tasje in zijn hand.
Hij kuste me en liep gelijk door naar binnen - het was namelijk ijskoud buiten, en het regende. We sjokten door het restaurant en liepen de trap op naar het daadwerkelijke huis. Mijn moeder zat in de woonkamer.
'Ik heb iets voor je', zei hij glimlachend, toen we op mijn kamer waren.
'Wat?', wilde ik weten. Hij hield het tasje voor mijn neus. 'Het leek me wel leuk, weet je. Kun je je inleven in mijn situatie'.
'Hoezo?', vroeg ik, toen ik het tasje aanpakte.
'Als ik dit boek lees, bedenk ik me wat ik allemaal nog moet gaan doen. Ik bedoel, als ik één van de twee boeken lees. Maar jij moet beginnen met de eerste. Eigenlijk de tweede, want je hebt het eerste deel nog niet, daar kon ik niet aan komen'.
Ik vroeg me af waar hij het over had, totdat ik het tasje in mijn handen leeg liet glijden. New Moon en Eclipse lagen in mijn handen.
'Wauw. Wat lief', zei ik glimlachend. Ik hield enorm van lezen, en deze boeken was ik zelf ook al van plan te kopen. Of van Manon te lenen, natuurlijk.
'Je bent een schat'. Hij liet me toe hem te zoenen en liet zich toen languit vallen op mijn bed, mijn zijn armen wijd uitgestrekt naast zich.



Volgende zal snel volgen! Namelijk bij vier reacties, want de vorige keer duurde het té lang, volgens mij. Ik had al drie paginas met reacties ^^
bedankt daarvoor trouwens!
vier!
<3