Dancing Queen -9-

What is my room?
Na een onaangenaam moment van stilte, stelde het meisje zichzelf voor als Rebecca, volgens eigen zeggen een 'schatje uit Texas'. Liv vertelde snel hoe ze heette en toen zuchtte Rebecca zachtjes en begon ze een lijst met huisregels op te dreunen, die bijna allemaal te maken hadden met Rebecca's kleren, en waar Liv wel en niet aan mocht komen. (Het lijstje met 'wel' was leeg, voor zover Liv kon beoordelen.) Ën het allerbelangrijkste," legde Rebecca uit in haar lijzige Texaanse accent, Ïk wil Rebecca genoemd worden. Dus geen Becky of Becks of Becca of andere grappige koosnaampjes die je mischien nog verzint. Mijn vader heeft me geleerd dat zulke knusheid smakeloos is." Ze zwaaide even met haar haren en daarna duwde ze haar piepkleine lichaam van de bank en wiegde ze een hal in. Liv had nog niet meer gezegd dan 'hallo daar'en voelde zich nu al een uilskuiken. Heb ik dact, dacht Liv, terwijl ze keek hoe Rebecca in de hal verdween. Kom ik helemaal naar Londen, zit ik daarmee opgescheept, dacht Liv. Gelukkig was Livs andere kamergenote (huisgenote, bracht ze zichzelf in herinnering) de tegenpool van die goeie ouwe Becky. Anna, een rustige, adembenemende blondine uit Zweden, verscheen een paar minuten nadat Becky haar glanzende lippen had gesloten en was weggezwierd. Anna stelde zichzelf voor door te zeggen dat ze al eerde had willen komen om Liv te begroeten, maar dat ze Rebecca uit de weg was gegaan sinds ze een paar uur eerder allebei bij het appartement waren aangekomen."Ze beloofde me haar fotoalbum van haar laatste missverkiezing zou laten zien," zei Anna stomweg. "Ik kon het gewoon niet aan." Liv wist nu al dat ze Anna aardig zou gaan vinden. "En?" zei Liv, terwijlze het handvat van haar koffer pakte. Ze kon niet wachten om haar jeans uit te trekken - ze had deze kleren al aan sinds ze meer dan vierentwintig uur geleden uit Michigan was vertrokken. "Jullie hebben vast al een kamer uitgekozen hé? welke is van mij?" Een zoete hoge stem vibreerde door de hal. Rebecca, dacht Liv. Liv kromp ineen terwijl de piepkleine blondine terug de kamer in kwam zwieren. Rebecca glimlachte en straalde zichtbaar terwijl ze op dramatische toon zei: "Lih-iv, dit is jouw kamer." Anna keek rond in de woonkamer. "Sorry, er zijn maar twee kleine slaapkamers. Je kunt de bank uittrekken... Het zal vast niet zo erg zijn."

Reacties?
Ik ga nu even weer een deeltje maken van Love is all around you {Joe Jonas} Daarna ga ik hier weer meer verder!

Nee Nee en nog een Nee.
Why not?