29. A Halloween Party
"En wat moeten we doen dan?" "Geen idee, ik denk dat we moeten wachten op nieuws van Sirius. Op dit moment kunnen we niet veel ondernemen.” Ik knik en loop dan met hen samen terug de hal in, waar iedereen lijkt samen geklikt te zijn. Overal staan groepjes enthousiast te praten en te trippelen op de toppen van hun tenen. “Wat is hier aan de hand?” fluistert Hermelien geamuseerd. "Iedereen is een partner aan het zoeken voor het bal van vanavond! Het is zo spannend. Ik ben meegevraagd door Marcel en raad eens?! Ik heb ja gezegd." Loena huppelt vrolijk langs ons heen de groep Ravenklauwers in. “Harry!” We draaien ons alle vier om en zien Ginny vrolijk op ons aflopen. Ze drukt Harry een vluchtige kus op zijn wang en neemt dan zijn hand vast. “Wil jij mijn partner voor het bal zijn?” Eerst kijkt hij naar Hermelien en daarna naar Ron, die beiden van ja knikken. “Natuurlijk.” Ze begint te glunderen en loopt dan giechelend met haar vriendinnen naar een ander groepje, dat ook meteen begint te lachen en achter zich kijkt. "Wil jij met mij gaan Hermelien?" Ze knikt enthousiast, waarna ik wegloop naar Yiva die aan de grote zaal staat te praten met Evie.
“Hallo.” “Ben je daar eindelijk? Ik had je nodig hoor.” Yiva kijkt me boos aan, maar enkele seconden later verandert haar boze blik toch in een glimlach. “Ik ga me klaarmaken. Het wordt snel avond en als ik nog een perfecte outfit wil samenstellen.” Evie draait zich met een zwaai om en loopt dan op haar korte hakken trippelend van ons weg. “Wij moeten ook nog een outfit kiezen.” “Inderdaad, maar eerst een partner.” Net nadat ik die laatste zin had uitgesproken, komen Draco en nog een andere Zwadderaar op ons afgelopen. “Dawn, wil jij mijn date zijn voor vanavond?” “Ja hoor.” “En Yiva, wil jij de zijne zijn?” “Waarom niet.” We lopen giechelend de marmeren trappen op en strompelen nieuwsgierig het portretgat in.
“Wat wil jij zijn?” vraag ik geïnteresseerd aan Yiva wanneer we in de slaapzaal staan. “Jij mag kiezen.” Ik wrijf grinnikend in mijn handen en neem dan mijn toverstok uit mijn jaszak. Een strak, zwart pak verschijnt om haar lichaam, samen met een zachte staart, snorharen en puntige oortjes. “Kijk eens in de spiegel.” Yiva gaat voor het reflecterende glas staan en inspecteert zichzelf zorgvuldig. “Prachtig, zelfs de oren, snorharen en staar voelen echt aan.” “Ze zijn dan ook echt.” Met ongeloofwaardige ogen staart ze me aan en knikt dan vrolijk. “Nu is het jou beurt.” Ook Yiva neemt haar toverstok in haar handen en spreekt een spreuk over mijn lichaam uit. Ik ga snel voor de spiegel staan en merk dat mijn lichaam stilaan aan het veranderen is; mijn huid wordt vaal, mijn haar krijgt een donkerbruine, doffe kleur, mijn hoektanden worden langer en over mijn lichaam wordt een witte, lange jurk gedrapeerd. “Een vampierbruid.” Ik glimlach breed en bekijk mezelf nog even goedkeurend. “Dat donkere haar staat je best goed, meid.” “Vind ik ook nog wel. Ik denk dat ik het eens in donkerbruin ga kleuren.” “We hebben nog een halfuur voordat we in de grote zaal moeten zijn. Laten we nog wat wachten in de woonkamer om iedereen te keuren.”
Hermelien komt samen met Ginny vanuit de slaapzaal, beiden in een prachtig kostuum gewaad. Hermelien heeft een duivelpakje aan en Ginny draagt een oranje gepofte jurk met een pompoenkroontje op haar gekrulde haren. “Wat zijn jullie mooi.” Hermelien begint gegeneerd te glimlachen en plaatst zich dan samen met Ginny op de bank tegenover ons. “Zien jullie het zitten?” “Ja, natuurlijk. Wat dacht je dan.” Ook Harry komt na enkele minuten met een hoge hoed, een kostuum en een lijkbleke huid binnen, samen met Ron die zich als - ik weet eigenlijk niet wat - verkleed heeft. Hij heeft een combinatie aan van allerlei verschillende dingen. “Ron, moet ik echt zo met jou naar beneden?” Hermelien staat op en richt meteen haar toverstaf op hem. “Jij mag mijn farao wezen.” De kroon van opper- en nederEgypte verschijnt op zijn hoofd, rond zijn nek verschijnt een ketting met een stierenstaart, in zijn ene hand krijgt hij de was-scepter en in de rechter hand krijgt hij de kromstaf toebedeeld en om zijn lenden verschijnt een witte doek boven bruine, lederen sandalen. Voor de rest is hij naakt. “Bedankt, Hermelien. Ik wist me geen raad.”
“Het is tijd, zullen we gaan?” Ginny haakt haar arm in deze van Harry en Hermelien doet hetzelfde bij Ron. “Wil je mijn date zijn?” “Natuurlijk, mijn allerliefste schat.” Alle twee doen we onze zwarte mantel aan en slaan onze capuchon boven ons hoofd voordat ik mijn arm in de hare haak. “We kunnen gaan.” Per twee in drie rijen lopen we de marmeren trap af op weg naar de grote zaal. Het plafond is angstaanjagend donker, maar wordt versierd door duizenden sterren, waardoor het een prachtig zich wordt. Overal staan pompoenen en voorwerpen die griezelig zouden moeten ogen en het meest opvallende zijn de vele kaarsen aan de kille muren van het kasteel. “Want vind je ervan?” Hagrid neemt me vast aan mijn heupen en tilt me enkele meter boven de grond zodat ik mooi overzicht krijg over alle leerlingen. Verschillende kostuums zijn te zien; mummies, pompoenen, draken, zombies en ga zo maar verder. Vanaf het moment dat Hagrid me weer neerzet wordt ik door Ginny, Hermelien en Yiva meegetrokken naar de dansvloer. “Feestje!” Ginny gaat meteen uit de bol en het is een wonder dat het pompoenenkroontje op haar hoofd niet afvalt. Ik begin samen met mijn andere twee vriendinnen wat te heupwiegen, maar wordt de hele tijd naar voor geduwd door andere leerlingen die zich volledig laten gaan.
“Hallo.” “Ben je daar eindelijk? Ik had je nodig hoor.” Yiva kijkt me boos aan, maar enkele seconden later verandert haar boze blik toch in een glimlach. “Ik ga me klaarmaken. Het wordt snel avond en als ik nog een perfecte outfit wil samenstellen.” Evie draait zich met een zwaai om en loopt dan op haar korte hakken trippelend van ons weg. “Wij moeten ook nog een outfit kiezen.” “Inderdaad, maar eerst een partner.” Net nadat ik die laatste zin had uitgesproken, komen Draco en nog een andere Zwadderaar op ons afgelopen. “Dawn, wil jij mijn date zijn voor vanavond?” “Ja hoor.” “En Yiva, wil jij de zijne zijn?” “Waarom niet.” We lopen giechelend de marmeren trappen op en strompelen nieuwsgierig het portretgat in.
“Wat wil jij zijn?” vraag ik geïnteresseerd aan Yiva wanneer we in de slaapzaal staan. “Jij mag kiezen.” Ik wrijf grinnikend in mijn handen en neem dan mijn toverstok uit mijn jaszak. Een strak, zwart pak verschijnt om haar lichaam, samen met een zachte staart, snorharen en puntige oortjes. “Kijk eens in de spiegel.” Yiva gaat voor het reflecterende glas staan en inspecteert zichzelf zorgvuldig. “Prachtig, zelfs de oren, snorharen en staar voelen echt aan.” “Ze zijn dan ook echt.” Met ongeloofwaardige ogen staart ze me aan en knikt dan vrolijk. “Nu is het jou beurt.” Ook Yiva neemt haar toverstok in haar handen en spreekt een spreuk over mijn lichaam uit. Ik ga snel voor de spiegel staan en merk dat mijn lichaam stilaan aan het veranderen is; mijn huid wordt vaal, mijn haar krijgt een donkerbruine, doffe kleur, mijn hoektanden worden langer en over mijn lichaam wordt een witte, lange jurk gedrapeerd. “Een vampierbruid.” Ik glimlach breed en bekijk mezelf nog even goedkeurend. “Dat donkere haar staat je best goed, meid.” “Vind ik ook nog wel. Ik denk dat ik het eens in donkerbruin ga kleuren.” “We hebben nog een halfuur voordat we in de grote zaal moeten zijn. Laten we nog wat wachten in de woonkamer om iedereen te keuren.”
Hermelien komt samen met Ginny vanuit de slaapzaal, beiden in een prachtig kostuum gewaad. Hermelien heeft een duivelpakje aan en Ginny draagt een oranje gepofte jurk met een pompoenkroontje op haar gekrulde haren. “Wat zijn jullie mooi.” Hermelien begint gegeneerd te glimlachen en plaatst zich dan samen met Ginny op de bank tegenover ons. “Zien jullie het zitten?” “Ja, natuurlijk. Wat dacht je dan.” Ook Harry komt na enkele minuten met een hoge hoed, een kostuum en een lijkbleke huid binnen, samen met Ron die zich als - ik weet eigenlijk niet wat - verkleed heeft. Hij heeft een combinatie aan van allerlei verschillende dingen. “Ron, moet ik echt zo met jou naar beneden?” Hermelien staat op en richt meteen haar toverstaf op hem. “Jij mag mijn farao wezen.” De kroon van opper- en nederEgypte verschijnt op zijn hoofd, rond zijn nek verschijnt een ketting met een stierenstaart, in zijn ene hand krijgt hij de was-scepter en in de rechter hand krijgt hij de kromstaf toebedeeld en om zijn lenden verschijnt een witte doek boven bruine, lederen sandalen. Voor de rest is hij naakt. “Bedankt, Hermelien. Ik wist me geen raad.”
“Het is tijd, zullen we gaan?” Ginny haakt haar arm in deze van Harry en Hermelien doet hetzelfde bij Ron. “Wil je mijn date zijn?” “Natuurlijk, mijn allerliefste schat.” Alle twee doen we onze zwarte mantel aan en slaan onze capuchon boven ons hoofd voordat ik mijn arm in de hare haak. “We kunnen gaan.” Per twee in drie rijen lopen we de marmeren trap af op weg naar de grote zaal. Het plafond is angstaanjagend donker, maar wordt versierd door duizenden sterren, waardoor het een prachtig zich wordt. Overal staan pompoenen en voorwerpen die griezelig zouden moeten ogen en het meest opvallende zijn de vele kaarsen aan de kille muren van het kasteel. “Want vind je ervan?” Hagrid neemt me vast aan mijn heupen en tilt me enkele meter boven de grond zodat ik mooi overzicht krijg over alle leerlingen. Verschillende kostuums zijn te zien; mummies, pompoenen, draken, zombies en ga zo maar verder. Vanaf het moment dat Hagrid me weer neerzet wordt ik door Ginny, Hermelien en Yiva meegetrokken naar de dansvloer. “Feestje!” Ginny gaat meteen uit de bol en het is een wonder dat het pompoenenkroontje op haar hoofd niet afvalt. Ik begin samen met mijn andere twee vriendinnen wat te heupwiegen, maar wordt de hele tijd naar voor geduwd door andere leerlingen die zich volledig laten gaan.
Er zijn nog geen reacties.