05.

Zayn POV

'Rose?' vroeg ik toen ik naar de tafel was gewandeld. De jongens keken mij verbaasd na. Ze keek op. 'Zayn?' vroeg ze even verbaasd als mij. Ze stond op en gaf me meteen een knuffel. 'Ik heb je zo gemist!' riep ik uit. Het maakte mij niet uit dat nu de hele Starbucks naar ons aan het kijken was. 'Wil je bij mij en de jongens komen zitten?' vroeg ik. Ze knikte. 'Guys, dit is Rose, mijn nichtje,' stelde ik haar voor. Ik zag dat de jongens haar een begroetende glimlach gaven. 'Ik wist niet dat je zo een knap nichtje had,' zei Harry met een knipoog. Ik keek opzij en zag haar lichtjes blozen. 'Ik heb haar al twee jaar niet meer gezien. Jullie vinden het toch niet erg als ze bij ons komt zitten?' vroeg ik. Ik zag hoe de jongens hun hoofd schudden. 'Wil je iets drinken?' vroeg ik toen ik zag dat ze geen drinken had. Ik wou al opstaan, maar ze zei al dat een vriendin haar koffie was gaan halen. Even later hoorde ik een meisje wat ongemakkelijk kuchen. 'Jongens, dit is Stephanie,' stelde Rose voor. Ik draaide me om en keek in twee helderblauwe ogen. 'Hallo, Stephanie,' zei ik toen ik haar hand schudde. 'Noem mij maar Steph, hoor,' zei ze lachend. Ze kwam bij ons zitten. Ik kon mijn ogen niet van haar af gaan, en dat was ook Liam niet ontgaan. 'Zayn, je bent aan het staren,' zei hij fluisterend toen hij me een por gaf. Ik bloosde lichtjes. 'Niet waar,' zei ik. 'Dat zag ik, ja,' zei hij lachend. 'Wat zag je?' vroeg Stephanie plots. 'Euhm, niets,' zei ik gauw en ik keek waarschuwend naar Liam. Gelukkig begreep hij de hint. We zaten nog een hele tijd te praten, tot Niall begon te zeuren. 'Wanneer gaan we nu naar Nando's? Ik heb honger!' zei hij voor de zoveelste keer. Liam zuchtte. 'Ja , we gaan nu vertrekken. Kom je mee of blojf je hier, Zayn?' 'Ik ga mee,' zei ik tegen hem. 'We spreken nog wel eens af, toch?' vroeg Rose. Ik knikte glimlachend. Ik gaf haar een stevige knuffel. Ik bleef een beetje onwennig kijken naar Stephanie. Zou ik een knuffel geven of niet? Misschien niet, dat is iets te opdringerig. Ik glimlachte en draaide me om. Net voor ik buiten ging, stak ik nog gauw mijn hand op. We wandelden verder naar de Nando's. Ik liep helemaal achteraan. Plots zag ik dat Liam zijn pas vertraagde en naast mij kwam lopen. 'Je vindt haar leuk,' zei hij. Het klonk niet als een vraag. Ik keek hem verbaasd aan. Hij lachte zacht. 'Ik kan het zien aan de manier hoe je naar haar kijkt. Je ogen beginnen te twinkelen. Dat heb ik nog nooit bij je gezien, Zayn. Zelfs niet bij je vorige vriendinnen,' zei hij. Ik dacht even na. Vind ik haar echt leuk? Ik kan haar toch nog niet leuk vinden? Ik ken haar nog maar net... Ik werd uit mijn gedachten gehaald omdat we er waren. Toen we binnen gingen, werden we meteen herkend door tientallen fans. Daarop besloten we op gewoon ons eten mee te nemen. Thuis at ik een beetje en ging toen naar mijn kamer. Ik ging op mijn bed liggen en dacht na over wat Liam gezegd had. Hoe kan het zo duidelijk zijn voor Liam als ik zelf nog niet weet wat ik voel voor haar... De vragen spookten door mijn hoofd. Wat was er toch met me aan de hand?