Chapter five.

josh devine.

Valan, stond op haar beker. Volgens mij stond Starbucks erom bekend om de namen er nooit goed op te schrijven. Ik grinnikte zachtjes en voorzichtig een slokje van mijn hete koffie. Avalon zag er vreselijk schattig uit met haar nog rode neus en wangen, terwijl ze haar hete chocomel dronk. Toen haar ogen mijn kant op draaide, keek ik snel naar mijn koffie en beet op mijn onderlip.
"Do you like your drink, Valan?" vroeg ik toen en ik grijnsde naar haar. Ze stak haar tong naar mij uit, maar lachte zelf even.
"Don't call me that, and yes, I like it." antwoordde ze en het leek alsof ze haar handen opwarmde aan de beker hete chocomel, wat best slim was. Ik nam zelf ook weer een slok, waardoor er een beetje koffie snor achterbleef. Onhandig likte ik het weg, of bijna helemaal weg.
"There's still something." zei Avalon lachend, wijzend naar een plekje rechts boven mijn lip. Ik probeerde met mijn tong het weg te krijgen, maar ik faalde, waardoor Avalon begon te lachen en haar hand voor haar mond hield, om haar lach tegen te houden. Ik beet op mijn onderlip en begon te blozen. Shit, normaal bloos ik niet zo snel.
"Shut up, Valan." zei ik toen snel en schudde lachend mijn hoofd.
"Come here." zei ze daarna en leunde wat meer naar mij toe, waarna ze met haar vinger het koffie schuim van mijn wang afhaalde. Een glimlach sierde op haar gezicht en ik keek haar met een grijns aan.
De tijd verstreek en wij hadden beide, of ik in ieder geval, er heel veel plezier in. De koffie en chocomel waren al lang op, maar we zaten er nog zeker een uurtje. We vertelden elkaar van alles over elkaar, zoals dat ik een drummer was, voor one direction, en dat ik vanavond weer op moet treden hier in de buurt en als ze wou kon ik aan backstage pasjes komen, wat ze te gek vond. Ook vertelde ze me vanalles over haar familie, dat ze twee broers had en ook twee honden en twee katten, over haar beste vriendin en haar vrienden van haar band. Echt vanalles, maar uiteindelijk bedachten we dat het misschien slim was om even naar buiten te gaan en een rondje door de stad te maken, omdat we een tafel bezet hielden terwijl we niet eens meer wat te drinken hadden. En de heer die ik was, hield ik heel braaf de deur voor haar open, waardoor ze glimlachte met haar lieve glimlach en naar buiten stapte, ik volgde.
Buiten was het al iets harder gaan sneeuwen en de straten waren al wat witter geworden. Avalon stopte haar handen in haar jaszakken en ik deed hetzelfde. Samen liepen we door de stad en we bleven praten over vanalles en nog wat. Ik kwam dus te weten dat ze uit een hele grote familie kwam en dat haar oudste nicht van zesentwintig zwanger was en dat de jongste uit haar familie een pasgeboren tweeling was van een jongetje en een meisje.
Maar aan al het gelach kwam een einde toen mijn telefoon ging. Avalon haalde haar wenkbrauw op toen z'n mijn idiote ringtone hoorde en grinnikte toen. Ik grijnsde naar haar en haalde mijn iPhone uit mijn broekzak en keek op het schermpje waar de blije foto van Niall op stond, waardoor ik wist dat die belde, waarschijnlijk om te vragen waar ik bleef, want ik was al best wel lang weg.
"Who's that?" vroeg Avalon nieuwsgierig.
"Niall." zei ik kort en nam toen op. "What's up Niall?"
"You need to come back, we have a problem mate." zei Niall stem tegen mijn oor aan en ik fronste verward. Avalon zag dat en zei 'what's going on' zonder geluid en ik maakte een 'i don't know' gebaar met mijn arm.
"Wait, what problem?" vroeg ik verward aan hem.
"You know that Dan's girlie is preggo and that she would come back to the UK next week. Well, Dan just got a phone call that Samantha her water broke.." Het was even stil aan de andere kant van de lijn, maar ook aan mijn kant. Shit, dit was niet goed.
"Josh? Dan took the first flight to France to be with her as soon as possible, and that means that we need a new guitarist for the next shows." zei Niall en op de achtergrond kon ik Jon nog net horen praten tegen Paul, maar ik verstond niet wat ze zeiden. Hoe konden we nou binnen een paar uur een nieuwe gitarist vinden? Mijn vrije hand zat in mijn haar en ik begon lichtelijk te bewegen.
"If we don't find a new guitarist we probebly need to cancel the show." zei Nialls stem voorzichtig en ik draaide me terug naar Avalon toen me iets te binnen schoot. Zij was ook een gitarist, en een goede ook nog, zover ik wist.
"Wait, I maybe know someone." zei ik tegen Niall en keek naar Avalon die geen fuck begreep van wat ik nou aan het zeggen was tegen Niall.
"Who?" "Avalon, the girl from yesterday, who's standing in front of me."
Avalon keek me vreemd aan toen ik haar naam zei en trok een wenkbrauw op.
"Oh my god Josh, you're a genius, ask if she wants to do it!" zei Niall opgelucht en ik hoorde dat het gemompel op de achtergrond minder was geworden of gewoon helemaal gestopt was. Het was een optie om haar mee te laten spelen, maar dan zou Niall en Sandy nog steeds een deel van de gitaarpartijen over moeten nemen, maar waarschijnlijk kon ze het wel snel leren en we hadden nog wel een aantal uren. Ik glimlachte lichtelijk en zette toen mijn puppyface op. Avalon keek me nog steeds vragend aan met haar grote lichte ogen.
"I will ask her." zei ik tegen Niall en hing op, waarna ik mijn iPhone terug in mijn broekzak deed.
"What was that all about?" vroeg ze nieuwsgierig en deed een stap naar voren in mijn richting, waardoor ik merkte dat ze kleiner dan mij was, ondanks mijn debiele kleine lente.
"Our guitarist his girlfriend is getting a baby, but the baby is two or three weeks to early and she is in France, so Dan, our guitarist, is going to her, because he want to be with her, which all of us understand, but we need a new guitarist, at least for a few shows." antwoordde ik en ik zag hoe haar ogen groot werden toen ik zei dat we een nieuwe gitarist nodig hadden, waarschijnlijk begreep ze het.
"You mean that you want me to play for One Direction? For I don't know how many, but alot of people. A full stadion of screaming one direction fans?" vroeg ze verbaasd en ik merkte aan de manier waarop ze het zei dat ze niet wou. Wat ik ook ergens kon begrijpen, we treden dan ook op voor een vreselijk groot aantal fans en het is dan ook helemaal uitverkocht.
"Please, you know what makes you beautiful, gotta be you and one thing and some other songs, which we cover, without you we proberbly have to cancel the show and we don't wanna." zei ik en ik beet op mijn lip. We hebben nog nooit een show hoeven cancelen, echt nooit en dat zijn we eigenlijk ook niet van plan in de toekomst.
"But-" "No, not but, you are talented, smart and gorgeous. And after all, we need you, please. It's a once in a lifetime experience and you will maybe never get the same chance ever again, please Avalon."
Ik zag aan haar gezichsuitdrukking dat ze nadacht. Oh god, please laat haar 'ja' zeggen.
"Well, I guess I have no other choice, I do it." zei ze en zuchtte zachtjes. Ik maakte een vreugde sprongetje waarna ik haar knuffelde. Ik hoorde toch de twijfel in haar stem, maar daar wou ik liever niet aan denken.
_______________________________________

well, ik had het druk en het feit dat ik de hele dag niets doe en dan om half acht s avonds nog aan mijn huiswerk moet beginnen is nogal slecht, dus. en ik had niet zoveel inspiratie, maar ik wil dit weekend tenminste nog 1 hoofdstukje schrijven dus! (: love you guys.
ps. Jon Shone is hun keyboard ventje, Dan Richards is hun gitarist en Sandy Beales is hun bass gitarist, voor het geval jullie dit nog niet wisten. ;d x