Chapter 11

Daviënne Aphrael Price

Ik staarde naar het plafond. Pansy lag te snurken, Milicent was waarschijnlijk ook al aan het slapen, Felicity en Heater zaten waarschijnlijk nog in de common room want hier waren ze in elk geval niet. Eergisteren om dezelfde tijd had ik me niet kunnen voortellen dat ik geaccepteerd was als lid van de DA maar nu was het wel zo. Het begon eigenlijk nu pas tot me door te dringen hoe gevaarlijk het was. Één fout van mij of een ander lid en ik zou ontmaskerd zijn. Ik zou alles wat ik de voorgaande jaren had opgebouwd kwijt zijn. Alles. Ik was nu de Slytherinqueen, ik stelde veel voor en op dit moment hoefde ik niet bang te zijn dat de mensen tegen me ingingen. Als mensen erachter kwamen dat ik lid van de DA was was ik echter niet het bangst om mijn reputatie te verliezen. Ik zou Theodore verliezen. Hij had me zovaak gewaarschuwd, dat ik lid van de DA was geworden zou hij me misschien nog kunnen vergeven maar dat ik hem er totaal buiten had gelaten, dat ik tegen hem had gelogen en al zijn adviezen in de wind had geslagen dat zou hij me nooit vergeven maar ik kon het hem ook niet vertellen, ik kon het vertrouwen dat de anderen me hadden gegen niet beschamen. Ze zouden het me nooit vergeven en me nooit meer vertrouwen. Een traan welde op in mijn ooghoek en gleed over mijn wang. Ik wist waarvoor ik dit deed maar ik wist ook wat het me uiteindelijk waarschijnlijk zou kosten en ik wist nog steeds niet of dat het wel waard was.