• Eyes 008

Een glimlach verschijnt op mijn gezicht, als ik uit het raam van de taxi mijn eigen appartementje alweer kan zien staan. Ik ben er best wel een beetje aan gehecht, en weet niet hoe ik dat straks moet doen als ik in Barcelona woon, want ja het is nu zeker, ik ben aangenomen. ‘U kunt uitstappen mevrouw, ik zal uw bagage voor u pakken.’ Zegt ze chauffeur als hij de auto voor de deur van mijn appartement stilzet. Ik werp hem een dankbare blik toe voor het openhouden voor mijn deur en stap uit, pak mijn bagage en betaal hem. Ik hang mijn weekendtas over op mijn andere arm, om mijn sleutels te zoeken. Als ik ze gevonden heb, loop ik verder en open de deur. Blijkbaar heeft de verwarming aangestaan want een warme gloed komt me tegemoet, meteen doe ik mijn spijkerjack uit en hang het aan de kapstop, fijn om weer thuis te zijn. Ik zet mijn tas op de bar neer, en loop richting de koelkast, ik hoop dat er nog iets te drinken in staat, want ik heb megadorst en dus echt geen zin om nu nog weer naar de supermarkt te moeten, ik ben uitgeput, ook al is het pas 11 uur ’s ochtends, uitgeput van alle energie die deze twee dagen in Barcelona hebben gevraagd. Gisteravond lag ik er laat in omdat tante Beth een soort feestje had georganiseerd omdat ik aangenomen was, en vanochtend moest ik er weer vroeg uit. Ik trap mijn schoenen uit en laat ze lekker liggen waar ze zich van mijn voeten hebben verlost, ik ga morgen wel een keer opruimen of zo, ik ben morgen toch nog vrij. Ik zet de tv aan en plof languit op de bank neer, eerst maar eens even een beetje uitrusten dan zien we daarna wel weer wat de dag brengt. Na een beetje gezapt te hebben blijkt dat er dus echt niets boeiends op de tv is op dit uur van de dag. Ik hoor mijn telefoon afgaan en vermoeid sta ik op om naar de bar te lopen en mijn telefoon uit mijn tas te pakken. ‘Met Elena’ – ‘Hé Elena, wanneer ga je ons over dat smsje uitleggen? Ik ben hartstikke nieuwsgierig, heb je een geheime lover in Barcelona zitten of zo?’ ik schiet in de lach, die Sarah toch, een geheime lover in Barcelona. Nee dat is het dus echt totaal niet. ‘Het is een beetje lastig over de telefoon, kom anders vanavond even wat drinken, dan vertel ik alles, en neem Dores mee, ik heb geen zin om het twee keer te vertellen.’ – ‘Dus toch een geheime lover hè, ik wist het wel, natuurlijk neem ik Dores mee, dan zijn we er vanavond rond een uur of 8, ga ik nu hangen schat ! Doeg.’ Lachend schudt ik mijn hoofd, Sarah met haar geheime lover, het zou misschien iets voor haar zijn, maar ze zou me toch ondertussen wel goed genoeg moeten kennen om te weten dat een geheime lover echt niets voor mij zou zijn, tenminste dat denk ik.

De rest van de dag doe ik niet zo heel veel boeiends, ik ga even boodschappen doen omdat ik erachter kom dat er niets te eten in huis is, en stuur Caitlin een smsje of ze vanavond ook langskomt. ’s Avonds eet ik lekker een magnetron maaltijd, want ik heb vandaag echt geen zin om uitgebreid te gaan koken, ik heb afgelopen twee dagen heerlijk gegeten, dus een magnetronmaaltijd mag wel een keer. Rond kwart over acht arriveert Caitlin. ‘En heb je de baan?’ – ‘Cait, ik vertel straks alles oké, ik moet eerst het hele verhaal nog aan Sarah en Dores vertellen, je hoort het vanzelf.’ Een beetje teleurgesteld laat ze zich op de bank neerploffen. ‘Wil je koffie of thee?’ – ‘Doe maar thee, is beter voor de baby.’ Ik vul twee mokken met heet water, en hang in allebei een zakje yorkshire tea, onze absolute favoriet. Net nadat ik de eerste slok van mijn thee hem genomen gaat de bel, ik sta op en open de deur voor Sarah en Dores, nieuwsgierig kijken ze langs me heen het appartement in. ‘En, is je geheime lover er ook?’ eigenwijs schudt ik mijn hoofd, met het spelletje meespelend. ‘Nope, hij moest in Barcelona blijven, hij zet onze zoektocht naar een gezinshuisje voort.’ De monden van Sarah en Dores vallen open, en ik schiet in de lach. ‘Dus je bent zwanger?’ vraag Sarah verbaasd. Nog steeds het spelletje meespelend knik ik, en leg mijn hand trots op mijn buik, zoals ik Caitlin dat regelmatig heb zien doen. ‘Maar kom verder dan vertel ik jullie alles.’ Ik houd de deur een stukje verder voor ze open en loop naar de keuken. ‘Willen jullie koffie of thee?’ gil ik naar de huiskamer. ‘Twee thee Leen!’ gilt Caitlin terug, opnieuw vul ik twee mokken met heet water en hang er een theezakje in. Ik zet ze op een dienblad, want dit zijn echt rotmokken waarvan het oor ook heet wordt en waar je dus je handen aan verbrandt. ‘Zoals jullie al weten moet ik jullie iets vertellen’ begin ik mijn verhaal plechtig. ‘Ja, je krijgt een baby dat zei je net ook al.’ Zegt Dores nog steeds een beetje verwondert. ‘Nee, ik krijg geen baby meiden, en er is ook geen geheime lover, dat was maar een grapje, Caitlin weet het verhaal al maar jullie nog niet.’ – ‘Oh, jammer, maar ik vond het wel al een beetje vreemd hoor, Elena met een vriend.’ Lacht Sarah ‘En bedankt, maar laat me even uitpraten meiden, waarom ik dus naar Barcelona ging is omdat ik een baan heb aangeboden gekregen van FC Barcelona, die voetbal club, ik heb een oom die daar in het bestuur zit, die weer van mijn vader gehoord had dat ik fysiotherapeut was. Ik ben dus afgelopen twee dagen daar geweest, om te kijken of de werkplek wat voor mij was, en ik had een gesprek met het hoofd van het bestuur daar.’ – ‘Dus je gaat ons verlaten?’ vraagt Dores een beetje verdrietig. ‘Ja, ik ben aangenomen, over 3 weken start mijn werk daar, en voor die tijd moet ik een huis hebben, en nog van alles en nog wat geregeld hebben.’ – ‘Maar voetballers zijn toch helemaal niets voor jou Leen?’ vraagt Sarah een beetje beduusd. ‘Dat dacht ik in eerste instantie ook, maar ik ben toch maar naar het gesprek gegaan, en het is echt een hele mooie werkplek waar ik me thuis voel, en ik laat me niet aan de kant zetten door een paar vervelende voetballers, misschien zit er wel een aardige tussen.’ – ‘Ik had nou nooit gedacht dat, dat ooit uit jouw mond zou komen’ mengt de tot nu toe stille Caitlin zich ook in het gesprek, wat Sarah en Dores doet lachen. ‘Ik ook niet’ valt Dores haar bij. ‘Ik houd ook van jullie hè!’ – ‘Maar hoe moet het dan met dit appartement, en Caitlin’s bevalling, want daar kan je dan niet bij zijn.’ Sarah bekijkt meteen weer de zakelijke kant, iets waar ik op dit moment nog geen antwoord op heb. ‘Ik weet het niet, dat ga ik in deze drie weken eens allemaal even rustig uitzoeken.’
De rest van de avond praten we over Barcelona, en beloof ik Sarah en Dores, dat ze een keer op bezoek mogen komen in Barcelona, ze maken nu al plannen over het uitgaan met leuke voetballers die ik dan vast en zeker wel al ontmoet zal hebben. Hun fantasie slaat weer flink op hol, zoals eigenlijk alleen die twee dat kunnen.

I love you all! Volgende stukje is dinsdag, mijn voorraad wordt steeds kleiner dus ben weer aan het schrijven. Love you all xx