Foto bij Chapter two

While it is always best to believe in one’s self, a little help from others can be a great blessing.

De zon scheen fel, waardoor ik mijn ogen samen moest knijpen om nog iets te zien. Ik had toegestemd om de man die zich uitgaf voor schoolhoofd van deze school te helpen in zijn strijd tegen Lord Voldemort. Ik heb gezien wat oorlog kan aanrichten. Ik wierp een korte blik op de man die langs me liep. Papa's oog en oor waren verbrand door zijn eigen vader in een aghni kai. En dat allemaal om macht. We betraden het schoolterrein. Overal zaten leerlingen van mijn leeftijd en ouder nog van de laatste zonnestralen te genieten. Het verbaasde me niet dat ze naar ons keken. we droegen allemaal een reismantel en hadden onze kappen opgezet om zo discreet mogelijk te blijven. We liepen het kasteel in door haar massief eiken deuren. In de gangen was het druk. Leerlingen die zich naar een ander lokaal probeerde te verplaatsen, maar iedereen keek ons vreemd na. 'Het is precies alsof we een erge ziekte hebben.' fluisterde de zachte stem van mijn broer me toe. Ik grinnikte en knikte instemmend. Grinnikte ik nu echt? 'Oh mijn hemel, als ik hier al om moet grinniken! Ik moet echt bij je weg!' Mijn broer keek me zogenaamd beledigd aan. we grinnikten allebei in stilte.

Uiteindelijk stonden we voor het standbeeld dat Dumbledore beschreven had. Een gigantische vogel met zijn vleugels gespreid in een nis. 'Smekkies' mompelde de ruwe stem van Opa Iroh. Even gebeurde er niets, maar plots begon het standbeeld te draaien en kwam er een wenteltrap te voorschijn. Twijfelachtig gingen we elk op een trede staan en lieten de trap ons naar boven brengen.

Dumbledore verwelkomde ons hartelijk en we deden allemaal onze kappen af. Opa Iroh zijn dotje zat helemaal in de war en ook de haren van meester Pakku staken in alle richtingen door de stof van de mantel. Mijn broer zijn haar zat altijd warrig dus daar was niets mee aan de hand, net als de haren van meester Taff. Papa zag er nog steeds feilloos uit en omdat meester Gimse kaal was had hij geen last van iets als slecht haar. 'Het moet vast een lange reis geweest zijn. Een elf zal jullie zo naar de vertrekken brengen. Jullie spullen staan al klaar. Voor Noa en Robbe heb ik echter wel een vraag.' De zachte stem van Dumbledore vulde de ronde kamer. Ik en mijn broer keken verbaasd op. 'Zouden jullie willen ingedeeld worden in één van de huizen?' Zijn blauwe ogen keken ons vragend aan vanachter zijn kleine brilletje. 'Huizen?' Aan de stem van papa te horen, was hij er niet erg gerust in. Dumbledore boog even het hoofd en begon met zijn uitleg. 'Alle leerlingen hier op Zweinstein worden aan het begin van hun schoolloopbaan hier ingedeeld met behulp van de sorteerhoed in een huis. Dat huis zal dan fungeren als hun familie. Met hun overwinningen kunnen ze punten halen, bij overtredingen worden er punten afgetrokken. We hebben vier huizen, genoemd naar de stichters van Zweinstein. Ravenklauw, Huffelpuf, Griffoendor en Zwadderich.'Ik was zo gefascineerd naar het verhaal van Dumbledore aan het luisteren dat ik schrok toen Opa Iroh het woord nam. 'De school is opgericht toen er hier nog elementenstuurders rondliepen. Elke afdeling heeft niet voor niets een dier in zijn symbool staan. De grote vogel van Ravenklauw staat voor de luchtmeesters, de das van Huffelpuf voor de aardemeesters, de leeuw van Griffoendor voor de vuurmeesters en de slang voor de watermeesters.'Ik liet de woorden bezinken. 'Dus we gaan waarschijnlijk ingedeeld worden in de afdeling van ons geboorte- element?' vroeg ik voorzichtig. Dumbledore knikte instemmend. ' Aangezien jullie geboorte- element het vuur is, zullen jullie beide ingedeeld worden in Griffoendor.' 'maar wij kunnen helemaal niet toveren! Wat moeten we dan in dat huis doen?' Mijn broer had daar wel een punt..

Reageer (1)

  • Taire

    Mooi!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen