Foto bij If you believe - 10

Zelfgetrokken in Duitsland. Ik vond hem nog mooi, daarmee als foto :d

Nel POV

Eindelijk na zo lang wachten gaan we binnen. We drummen ons door alle mensen heen. Na een 10 minuutjes komen we in de zaal. Die is gigantisch. Met grote ogen kijk ik rond. Ik voel Phaedra haar hand aan mijn arm. "Stap eens door zeg. Al die mensen achter ons zijn mij bijna aan het omverduwen." Ik lach eens. "Niet moeilijk ook, je bent zo klein. Bijna niemand ziet je lopen." Ik krijg een boze blik met wat gegrom op mij. "Ik hou ook van jou hoor", zeg ik vol enthousiasme. Phaedra zet een sarcastische lach op en stapt verder. Als we dan eindelijk op de vierde rij staan, kijken we eens achter ons. De zaal was nog zo goed als leeg, op enkele blokken na.
Na lang wachten, begint Torn uit de boksen te komen. Vol spanning wachten we tot de jongens op het podium komen. We moeten niet lang wachten. Want na een 30 seconden komen ze al tevoorschijn. Het concert is echt geweldig! Tussen de liedjes door doen de jongens zot en praten ze wat. Bij de vragen via twitter, zingt Niall Payphone en the A-team, Liam een heel kort stukje van Climax. Zayn doet super schattig met de andere jongens de macarena mee. Louis leert het publiek "pet the dog, screw the lightbulb", een soort dans, aan. En Harry steelt bij elk ding wel een beetje de show. Plots zeggen de jongens dat ze al het laatste nummer gaan zingen. Spijtig dat het zo snel gedaan is, maar ja. De tonen van WMYB starten. Phaedra en ik steken onze spandoek in de lucht. De jongens zien het en beginnen te lachen. Wanneer Harry's solo gaat beginnen, kijken Phaedra en ik vol spanning naar elkaar. Zayn en Liam trekken Harry's shirt open. Prachtig lichaam dat die jongen heeft! Alle meisjes beginnen te gillen. Tegelijkertijd beginnen ze ook te duwen. Phaedra neemt vol angst mijn arm vast. Ik kijk naar haar en zie haar wit worden. Ik ondersteun haar vlug, maar het duurt niet lang voor ze wegzakt. Niall loopt naar de zijkant van het podium. Plots komt er een brede, gespierde man door het publiek gewurmd. Het is Paul! Hij komt naar ons toegestapt. "Ik kan haar naar een kamer brengen. Daar kan ze rustig wakker worden. Als je wil, kan je meekomen." Ik knik vol instemming. Ik ga mijn beste vriendin niet alleen achterlaten,. Paul pakt Phaedra in zijn armen. We stappen door het publiek en gaan naar een hotel. Daar gaan we een paar verdiepingen omhoog en een kamer binnen. "Jij kan anders naar de kamer hiernaast. Ik ga het hier wat donker maken, dat is beter voor haar. Je kan voorlopig toch niets meer doen." "Ohh, oké. Zou je me de sleutel willen geven? Of nee, zou je gewoon even willen meekomen?" Hij lacht eens vriendelijk en gaat naar de kamer ernaast. Ik volg hem. "Je ken hier een beetje TV kijken. Het zal niet lang duren voor de jongens hier zijn." Ik knik en zet me in de zetel. Hij gaat richting deur. "Hé Paul", zeg ik vlug en hij kijkt om. "Dank je dat je dit wilt doen, echt waar." "Het is oké hoor." Dan verdwijnt hij terug naar de andere kamer. Daar zit ik dan in de kamer van one direction. Vol spanning te wachten...

Ik ben vroeger thuis dan ik dacht, dus dacht ik: Snel een nieuw stukje plaatsen. De reactie van AnneMalik was echt SUPER lief. Tijdens het schrijven heb ik er vaak aan gedacht, hehe. Hope you like it xxxxx

Reageer (1)

  • AnneMalik

    Yeah (: Die foto is echt wel mooi.
    En dit stukje is super goed geschreven, zoals altijd natuurlijk.
    Snel verder xx

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen