H2

Op de gang volgen ogen ons. Ogen ben ik gewend, maar het geroddel niet. Ik hoor vele mensen fluisteren, en omdat ze denken dat een half-elf doof is denken ze er niet aan dat ik het gewoon allemaal kan verstaan.
'... vader lijkt.'
'Ze is net...'
'... die blik.'
'Slechte pad, ogen...'
Ik zucht, ik kan ze wel verstaan, maar ik mag niet reageren van mezelf. Als ik dat wel zou doen dan zou ik misschien iemand verwonden en dan zouden ze me echt op mijn vader vinden lijken.
'Trek je er niets vanaan,' zegt Metsa in mijn oor. Tja, eigenlijk is Metsa een van de redenen dat de andere rijders over me roddelen. Metsa is de overgroot zoon van Galbatorix. Galbatorix de slechte rijder die een tiran werd voor macht. Hij is weg gelopen van zijn familie, toen hij daar achter kwam, ik voel met Metsa mee.
Ik ben ook weg gelopen, op mijn 16e verjaardag. Ik glimlach, beste zet ooi, anders was ik nu dood en geoffert.
'Je hebt vandaag zo'n rare blik in je ogen, waar denk je toch aan?' Metsa kijkt me onderzoekend aan.
'Ik haal herinderingen op,' zeg ik.
'Waarom?' Ik weet het niet dus ik zeg niets. Ik denk dat ik dat doe omdat ik over een paar dagen hier weg ga, op jacht naar mijn vader. Hoe dan ook we zijn bij de eetzaal.
'Geen antwoord? Je bent stil vandaag, gisteren had je een woede aanval als ik je vragen stelde.' Is dat zo? Ach.
'Lilith? Ben je niet boos?' De stem van War lokt me naar een tafel en ik ga naast haar zitten. War, hele naam: Warjai is een urgal. Ze ziet er ongeveer uit als een mens maar dan met een grijze huid en hoorns.
'Hoi War, waarom zou ik boos zijn?' Vraag ik.
'Nou... zins... we mensen kwijt zijn... je bent verandert...' Ze kijkt me onder zoekend aan.
'A, zo.' Ik pak een bord en pak een schaal met kip voor Diamantar.
'Diamantar, je mag al gaan als je liever jaagt dan dat je vieze gebakken kip eet.' Diamantar heeft geen les samen met mij. De draken gaan met drakenleraren mee, en de rijders met rijder leraren.
Sommige lessen hebben we buiten, maar sommige ook binnen zoals: Wiskunde, magie, oude taal en volkkennis. Woensdag en donderdag hebben we les met de draken.
'Nee hoor, ik eet vandaag met jouw,' zegt Diamantar terwijl hij stukken kip naar binnen werkt. Naast hem begint Sor (hele naam: Sorcha) de draak van Metsa ook met kip verslinden. Al bij al ziet het er heel erg ranzig uit. Ik went me af en eet een beetje brood en drink een beetje sap.
'Maar vertel, waarom ben je niet boos?' Vraagt Nicos. Nicos is een blonde jongen. Hij is een van de vrienden die het over leefd heeft in het gevecht met mijn vader.
'Euh?' Vraag ik. Nicos zucht, hij geeft het op.
'Ahum, ahum,'klinkt er van achteren, ik krijg vandaag echt geen rust...
'Wat?' snauw ik.
'Ah, je slechte-humeur is terug,' Mompelt Nicos. Maar hij was degene achter me niet.
'Zou je vandaag met mij samen magie oefenen?' vraagt Aryen.