H4

De leraar loopt naar Aryen. Ik hoor hem de opdrachten zeggen, maar ik kijk nog steeds naar Metsa. Dan hoor ik een zuizend geluid, het kleine witte balletje vliegt hoog en snel de lucht in terwijl het rond tolt.
Meteen heeft Aryen de aandacht van de hele klas, behalve van Metsa, die op zijn school boeken aan het tikken is met zijn vinger.
'tik, tik, tik' Doen Metsa's vingers.
Het bolletje draait rond en glinsterd in het zonlicht.
'... blauw,'zegt de leraar verbaast. Blijkbaar denkt hij nu zeker dat híj een geweldige leraar is omdat Aryen zo goed bezig is.
Wat de leraar niet snapt is dat Aryen aan het opscheppen is. Aryen wéét natuurlijk dat ík niet zo goed ben in magie, en hij neemt wraak omdat ik niet samen hem wou óefenen. In mezelf grom ik, dat zal vast de reden zijn. De idioot.
'tik, tik, tik' Metsa's vingers houden het ritme aan en ik zet me er toe aan om van het bolletje weg te kijken naar Metsa's vingers. Met mijn ogen volg ik het ritme.
'tik, tik, ti-'
'Oehhh,' zegt de klas als Aryen het bolletje hemelsblauw kleurt. Boos schud ik mijn hoofd, stomme opschepper. Ik kijk niet om naar Aryen.
'Goed zo, je... helaas kan ik je niets hogers geven dan een 10... dus... bij deze, één 10.' De leraar noteerd het cijver en loopt weg, terug naar zijn tafel, waren wij als laaste?
Ik snap niet waarom iedereen Aryen opeens geweldig vind. Ik bedoel, hij haalt altijd goede cijvers met magie, hij is er mee geboren en het kost hem weinig kracht.
'Lilith? Hoe deed ik het?' Vraagt Aryen terwijl hij zich naar me toe buigt.
'Opschepper,' snauw ik hem toe,'Ik heb heus wel door waar jij mee bezig bent.' Ik wapper mijn haar zo nonchelant mogenlijk naar de zijkant van mijn gezicht, zodat Aryen nu alleen nog maar haar kan zien.
'Waar heb je het over?' Vraagt Aryen verbaast,'Ik schep helemaal niet op...'
'Leugenaar,' sis ik hem toe. Ik voel een hand mijn haar weg halen en achter mijn oor strijken.
'Hoe kom je dáárbij? Heeft Metsa je dat gezegt?' Vraagt Aryen nu kwaad.
'Nee, en blíjf van me af!'Boos ren ik het klas lokaal uit. Het is tijd, ik weet nu genoeg. Morgen ontsnap ik, weg van Metsa en Aryen.

'Waarom deed hij alsof ik het niet snapte, alsof hij géén leugenaar is?' Vraag ik mezelf hardop in mijn kamer. Aryen had echt oprecht geleken. Misschien meende hij het ech- Nee vast niet.
Ik snap niet waarom ik altijd zo boos wordt op Aryen, hij doet nooit écht iets verkeerd, behalve Metsa pesten dan. Maar Metsa pest terug.
Een rilling gaat over mijn rug, ik loop mijn woonkamer uit en ga de badkamer in. Daar pak ik een grote tas en gooi er willekeurige hopen kleding in. Ik hoop maar dat Diamantar dit allemaal kan dragen...
Nog even wat eten halen in de keuken, en dan moet ik echt gaan, anders raak ik misschien nog in verleiding om bij Metsa te blijven, en dat mag echt niet.
Ik knik, morgen vertrek ik.