``103``
‘Alex?’ een zware stem dringt door in mijn hoofd. ‘ben je wakker?’ diegene die achter me ligt komt een stukje omhoog en buigt over me heen. Zijn gewicht duwt zacht op mijn linker heup. Zijn ademhaling gaat over mijn schouder. Wacht eens… ik dacht dat ik al mijn kleren nog aan had. Hoe kan mijn shirt dan uit zijn. Als vanzelf strijk ik met mijn hand over mijn buik. Ik voel geen shirt. Langzaam doe ik mijn ogen open. In mijn linkerooghoeken zie ik iemands gezicht. ‘je bent wakker’ ik kijk in de groene ogen. Langzaam draai ik me op mijn rug en kijk naar het ontblote bovenlichaam van Dean. Dan schieten mijn ogen wijd open en spring ik uit bed. Dean blijft verbaast naar me kijken. Snel kijk ik naar mezelf en zie dat ik nog wel een jeans en BH aan heb. ‘we hebben toch niets gedaan?’ vraag ik snel. Dean krijgt een brede glimlach en mijn ogen zijn nu zo groot dat ze bijna uit mijn oogkassen vallen. ‘nee, zeg dat je liegt’ jammer ik dan. Dean ’s glimlach verdwijnt. Overstuur duw ik mijn handen voor mijn mond. Dean stapt uit bed en loopt op me af. Snel ontwijk ik hem. ‘Alex, wat is er?’ zijn handen sluiten om mijn boven armen en trekken me naar zich toe. ‘laat me los Dean!’ ik probeer me los te trekken maar hij geeft niet mee. ‘je hebt mijn maagdelijkheid al genomen, laat me nu los!’ ik ruk me los en ren snel naar beneden. Als ik beneden sta besef ik me pas dat ik geen shirt aan heb. De tranen rollen over mijn wangen als ik aan de keukentafel ga zitten. ‘goedemor-‘ Bobby blijft kijken. ‘is er wat gebeurt?’ hij klinkt alsof hij bang is voor het antwoord. Ik schud snel mijn hoofd. Ik wil het niet zeggen. Er wordt iets naar me toe gegooid. Ik kijk er even naar en trek het vest dat bobby naar me toe had gegooid aan. ‘heeft Dean iets bij je gedaan?’ vraagt bobby ernstig. Voor ik iets kan zeggen komt Dean al beneden. ‘Alex, luister naar me!’ snel sta ik op en wil weglopen. ‘we hebben niets gedaan, oké. Het spijt me’ ik blijf met mijn rug naar Dean toe staan. Ik was veelte erg in de war. Voor iemand naar me toe kan lopen stap ik al in de morgenzon. De mustang staat naast de Impala. Hij ziet er verschrikkelijk uit, alles verbleekte naast de mooie lak, en goed uitziende auto van de jongens. Met een zucht stap ik van de veranda en loop ik naar de mustang. Het wordt tijd dat ik hem maar eens ga opknappen.
Reageer (2)
oh who het begin is zo gedetailleerd! en het einde "in de morgenzon" super!
1 decennium geledenahhh gemene dean): leuk stukje en echt gruwelijk dat ze haar auto zelf gaat opknappen:D
1 decennium geleden