1.1

Haar stem, normaal zo zacht als fluweel, maar nu zo fel als een wekker. ''Wakker worden!'' Klinkt het luid. Het meisje dat eerst nog in diepe slaap lag, schrikt wakker. ''We moeten naar school vandaag, Marieke.'' Marieke kijkt Levie slaperig aan. ''Moet het?'' Levie knikt, en staat op. ''Kom luilak, het ontbijt staat al voor je klaar in de keuken.'' Levie slaapt geregeld bij Marieke. Marieke haar vader is vaak niet thuis, en Levie kan het niet zo goed vinden met haar ouders. Marieke mompelt iets, en verlaat haar warme bed. Ze trekt haar kleren aan, en gaat aan de barkruk zitten. Tegenover haar zit Levie. ''Je koffie zoals je 'm graag wilt. Van de Starbucks.'' Marieke lacht en begint aan het eten dat voor haar ligt.

''Kijk, dit is hem.'' Marieke schrikt op uit haar gedachten en kijkt naar Levie die druk met haar telefoon bezig is. Ze laat een foto zien van een jongen met een brede glimlach en een ontbloot bovenlichaam. ''Ja, hij is niet verkeerd.'' Zegt Marieke zachtjes. ''Niet verkeerd? Hallo, waar zitten jou ogen? Kijk dan goed naar hem! Hij is geweldig!'' Schreeuwt de schelle stem van Levie door het lokaal. Alle ogen zijn opeens op hun gericht. Marieke voelt haar wangen rood worden terwijl Levie druk aan iedereen de foto laat zien. Iedereen heeft interesse. Ondertussen probeert de leraar het gelach te sussen.

''Mariek? Zullen we vanavond uitgaan?'' Ik kijk Levie aan. ''Doe normaal man, het is dinsdag. Morgen moeten we naar school. ''Ja, nou? Boeiend!'' ''Ja, nou boeiend?! Ik wil wel m'n jaar halen hoor.'' ''Oke.'' ''Oke? Wat nou oke? Dis is niet oke! Je mag niet uit.'' ''Ja mama.'' ''Goed zo Levie.'' ''Woef.'' Doet ze een honden geluid na. Waarna we allebei in de lach schieten. Ja, ik ben zo blij dat ik haar heb.