Hoofdstuk 12: Verwelkoming
Zijn aanwezigheid drong tot diep in het hart van de Vrouwe door.
De immens grote deur van het kasteel ging open.
In de deur stond hij, de Verhevene.
Zijn ravenzwarte haar viel los op zijn schouders.
Zijn donkere ogen keken dwars in haar ziel.
Dat is lang geleden.
Deze woorden klonken onwerkelijk, uit de mond van de Eeuwige.
Met volle overgave rende de Vrouwe naar Ambrosius toe.
Wierp zich in zijn krachtige armen.
Nog nooit had ze zo graag gewild dat Ambrosius warm was geweest.
Warm als een mens.
Teder kuste Ambrosius haar lippen.
Welkom terug.
De immens grote deur van het kasteel ging open.
In de deur stond hij, de Verhevene.
Zijn ravenzwarte haar viel los op zijn schouders.
Zijn donkere ogen keken dwars in haar ziel.
Dat is lang geleden.
Deze woorden klonken onwerkelijk, uit de mond van de Eeuwige.
Met volle overgave rende de Vrouwe naar Ambrosius toe.
Wierp zich in zijn krachtige armen.
Nog nooit had ze zo graag gewild dat Ambrosius warm was geweest.
Warm als een mens.
Teder kuste Ambrosius haar lippen.
Welkom terug.
Reageer (6)
aww wat lief, iik had het helemala leuk gevondnen als het twee mannen waren *kijkt wantrouwig naar jou*
1 decennium geledenhaha^^
wat lieef! <3
1 decennium geledenx
M|M
Spannend
1 decennium geledenBen benieuwd!
1 decennium geledenalsnog haar grote liefde gevonden
1 decennium geledenben benieuwd of er nog een volgend hoofdstuk komt!!
hoe reageerd ambrosius!?