Chapter 7

Terug als Abby

Nadat ik ingecheckt had en naar mijn kamer werd begeleid, opende ik de deur. De kamer was prachtig ingericht, het interieur was wit met subtiele goud acenten. Ik vond het helemaal geweldig. Met een doffe klap viel ik lang uit neer op het enorme kingsize bed wat in de kamer stond. Wat was dit bed heerlijk zacht, ik sloot me ogen. Na een paar minuten opende ik ze weer en stond op. Laat ik maar even gaan douchen bedacht ik me. Ik liep naar de badkamer. Maar wijizigde mijn plannen zodra ik die jacuzzi in de badkamer zag, oké dat werd eerst lekker bubbelen en daarna even lekker douchen. Ik liet de jacuzzi vol lopen terwijl ik even op het balkon ging uit waaien. ik voelde me zo vrij, zo zelfstandig, zo opgelucht. De laatste keer dat ik op een balkon stond was ik zes, we waren op vakantie in Spanje. Ik miste die onbezorgde tijd. Plotseling voelde ik een traan over mijn wang lopen. Ik wist niet of deze traan er was omdat ik boos was op mijn familie of omdat ik de tijd miste dat alles makkelijk was of omdat ik me nu zo vrij voelde. Ik veegde de traan van mijn wang af. Ik schuifdeur de balkon deur achter me dicht en liep richting de badkamer. In de kamer stond een kast, meestal hadden ze daar een badjas hangen, wat mij deed besluiten om te kijken. En inderdaad daar hingen twee crème kleurige badjassen. Ook stonden er bijpassende slippers in de kast. In de andere kast deur hing een fluweel nacht hemd met ochtend jas. Dit was geweldig! Ik had de badjas en slippers mee de badkamer in genomen. De jacuzzi was vol, ik kleede me uit en liet me in het warme water zakken. Toen ik klaar was met douchen kroop ik het kingsize bed in voor wat welverdiende rust.

Een paar uur werd ik wakker. Het was nog donker buiten, maar ik kon niet meer slapen. Ik stond opruit het bed en trok de ochtend jas uit de kast aan en liep het balkon op. Ik ging op een van de stoelen zitten,en staarde een beetje voor me uit. Plotseling ging de deur van het balkon naast mij open. " pleas, just leave me alone for a sec" fluisterde de jongen die naar buiten kwam hij draaide zich om en zag mij zitten. Hij groette me en nam ook plaats op een van de stoelen op zijn balkon. "can't sleep?" vroeg hij . Ik knikte instemmend. Eventjes viel het stil. De jongen had een lichte huit en donker haar. De stilte werd doorbroken omdat zijn balkon deur open ging en er een mannen gezicht uit stak " sir, pleas come inside, we got to talk with you" zei man streng. De mogen draaide zich om " i said: leave me alone" side de jongen kwaad. Toen de deur zich sloot zuchtte de jongen diep. Ik lachtte, hij keek me aan en glimlachte terug. " my name is Blake" zei hij. " hi Blake , i'm Abby" zei ik terug. Zijn naam kwam me bekent voor maar wist niet waarom. " your dad?" vroeg ik. Hij schudde zijn hoofd " uncle" zei hij zuchtend. " how old are you?" vroeg hij "eighteen and you?"stelde ik de vraag terug. " twenty" antwoorde hij. Opnieuw ging zijn schuifdeur open en zijn oom kwam het balkon op. " hello my lady, my name is Theodore Sinclair" hij lachtte vriendelijk. " hello sir, nice to meet you. My name is Abigail Scheffers" zei ik vriendelijk. Maar zijn lach verdween en hij draaide zich om. Blake keek me verbaast aan " is there a problem?" vroeg ik Blake. Blake zei niks, abrupt stond hij op en liep zijn kamer op. Ik bleef verbaast achter, wat was er zojuist gebeurd? Ik liep naar binnen, en ging terug op bed liggen. Mijn ogen vielen dicht en ik viel weer in slaap. " BLAKE" ik schok wakker. Alles was in eens zo duidelijk, ik wist weer waarom ik zijn naam herkende. Hij was de andere tijd reiziger uit Engeland, hij kwam me halen. En ik heb nu doodleuk mijn schuilplaats bekent gemaakt. Theodore heef nu vast mijn oma al gebeld. Ik stond op en trok mijn joggingsbroek topje en vest aan, pakte mijn tas en liep de kamer zo stil mogelijk om Blake en Theodore niet wakker te maken. Zachtjes trok ik de deur achter me dicht. " weer you going" hoorde Ik achter me. Verschikt keek ik achter me. Ik stont oog in oog met Blake. Ik wou rennen maar Blake pakte mijn pols vast. " i go with you" zij hij vastbesloten. Dit was wel het laatste wat ik verwachtte maar ik moest weg. Ik liep aan. Ik besloot de trap te pakken omdat ik oma niet snel 12 etages omhoog zag lopen. Blake bleef me volgen. Toen ik uit checkte keken de. Mensen bij de receptie me raar aan. Aan straat hielt ik een taxi aan. " rijden" zei ik tegen de taxichauffeur, ik wou weg, zonder Blake. Die zou alleen maar in de gaten houden waar ik was en doorgeven aan zijn oom. Maar voor de taxi kon gaan rijden stapte Blake in de taxi en ging naast me zitten. Ik keek hem kwaad aan