Hoofdstuk 15: Verlangen
De Vrouwe boog zich naar Ambrosius, en met haar vingertop raakte ze de druppel aan.
Ze streek omhoog, over zijn kille, witte huid.
Ambrosius liet haar begaan, keek naar haar gezicht toen de Vrouwe haar vingertop tegen zijn lippen zette.
Met uiterste tederheid raakte hij haar hals aan.
“Heb je naar me verlangd?”
Zijn stem was als regen, als een ster in de nacht zo zuiver.
“Ik heb naar je verlangd.
“Ik heb verlangd als een sterveling verlangd naar zuurstof, liefste.”
De Vrouwe vleide zich tegen Ambrosius’ satijnen blouse aan.
Voelde ze haar hart bonken?
Ze streek omhoog, over zijn kille, witte huid.
Ambrosius liet haar begaan, keek naar haar gezicht toen de Vrouwe haar vingertop tegen zijn lippen zette.
Met uiterste tederheid raakte hij haar hals aan.
“Heb je naar me verlangd?”
Zijn stem was als regen, als een ster in de nacht zo zuiver.
“Ik heb naar je verlangd.
“Ik heb verlangd als een sterveling verlangd naar zuurstof, liefste.”
De Vrouwe vleide zich tegen Ambrosius’ satijnen blouse aan.
Voelde ze haar hart bonken?
Reageer (3)
rooi word wakker
1 decennium geledenik sluit me volledig bij mijn nichtje aan
1 decennium geledenP.R.A.C.H.T.I.G.! <3
x
M|M
Ik kan niks anders zeggen dan prachtig
1 decennium geleden