Hoofdstuk 18: Aanbeden
Dat hij haar naam zei, betekende dat hij nog van haar hield.
Ze had zolang gesnakt naar zijn genegenheid, wel tientallen jaren had ze geprobeerd zijn aandacht te trekken.
En dat was gelukt.
Ze had Ambrosius jaren, eeuwen zelfs, aanbeden.
Alles wat hij deed, alles wat hij was, alles wat hij wou.
Ze had een schilderij van hem laten maken en in haar kasteel, in het slaapvertrek, laten ophangen.
Nachtenlang had ze huilend en krijsend in haar bed liggen woelen, zich tegen de gouden lijst van het schilderij aangedrukt en in zijn geverfde ogen gestaard.
Waarom merkte hij haar niet op?
Waarom had hij haar de Gave geschonken en niet meer naar haar omgekeken?
Ze had zolang gesnakt naar zijn genegenheid, wel tientallen jaren had ze geprobeerd zijn aandacht te trekken.
En dat was gelukt.
Ze had Ambrosius jaren, eeuwen zelfs, aanbeden.
Alles wat hij deed, alles wat hij was, alles wat hij wou.
Ze had een schilderij van hem laten maken en in haar kasteel, in het slaapvertrek, laten ophangen.
Nachtenlang had ze huilend en krijsend in haar bed liggen woelen, zich tegen de gouden lijst van het schilderij aangedrukt en in zijn geverfde ogen gestaard.
Waarom merkte hij haar niet op?
Waarom had hij haar de Gave geschonken en niet meer naar haar omgekeken?
Reageer (2)
wauw wauw <3
1 decennium geledeno 3 o Toch een koude gozer.
1 decennium geledenMaar ja, wat lieflijk, zoveel geven om een persoon... Zoals hem.