Chapter O.12

Het is koud binnen de muren van Hogwarts en ik blaas in mijn handen om.ze een beetje warm te houden De kerstvakantoe nadert, en alle leerlingen zijn opgwonden. Tot mijn verbazing heeft Dumbledore een kerstbal georganiseerd en ik zie overal jongens die stuntelend een meisje mee vragen. Ik moet glimlachen van het schouwspel. "Wat sta jij nou weer te lachen?" Ik hoor aa.n de diepe stem naast me dat het Severus is. "Nergens om. Weet je Severus? Lachen is gezond voor je zou je ook eens moeten proberen." Hij kijkt me geirriteerd aan. Na die ene keer in de uilenvleugel is Severus weer verandert in de verbitterdd haatdragende man. " Er valt niet zoveel te lachen in mijn leven Kristen." Mompelt hij. "In de mijne ook niet, en ik doe het toch ook?" kaats ik terug, terwijl we de trappen aflopen naar de kerkers. Severus word kwaad en drukt me tegen de muur. " Weet je nog wat ik heb gezegd over mijn persoonlijke dingen?
fluisterd hij dreigend en ik knik ademloos. Zijn lippen strijken zacht langs mijn kaak en ik huiver. "Wel hou je er dan ook aan." Mijn hart tikt als een gek tegen mijn ribben. Severus trekt zich terug en kijkt me een beetje droogjes aan. Onze lippen zijn maar een paar centimeter van elkaar verwijderd, en ik voel een enorme neigibg om hem te zoenen maar ik hou me in. Ik kijk een seconde in zijn.donkere ogen en ga dan op mijn tenen staan. "ik zal er aan denken" fluister ik in zijn oor, en geef hem dan een kus op.zijn wang. Dan loop ik verder naar mijn vertrekken. wat doet die man toch met me.?