Chapter O.31

De volgende morgen word ik met verschrikkelijke hoofdpijn wakker, en strompel ik naar de badkamer opzoek naar paracetamol. Ik herinner me dat Severus vandaag langskomt, en ik kreun. Hij zal niet blij zijn als hij me in deze staat aantreft. Ik ontdoe me van mijn kleren en neem een lange douche. De stralen verwarmen mijn huid, en ik voel dat mijn hoofdpijn weer wat minder word. Mijn gedachtes gaan naar de jongen van gisteravond, die me gekust heeft, en grimas. Ik wou het helemaal niet, en nu voel ik me schuldig tegenover Sev. Ik zucht. Ik wikkel me in een handdoek en ga trek wat makkelijke kleren uit de kast, ik heb geen zin om me op te tuuten. Ik schrik me wild van de telefoon en ik neem hem snel op. "Oh hee Naoohm." Mompel ik. Naohmy vraagt of ik vanavond weer mee ga maar ik sla af. Teleurgesteld vraagt ze waarom, en ik zeg dat ik bezoek krijg. Ze wil gelijk alles weten, en ik moet om haar lachen. "Ik vertel het je nog wel naoohm, maar ik ga hangen want ik moet mijn huisje nog een beetje opruimen." Ik zet de telefoon terug, en trippel naar beneden en scharrel wat ingredienten voor een ontbijt bij elkaar, en opnieuw schrik ik me wild maar dit keer van de deurbel. Ik laat alle spullen uit mijn handen vallen. Vloekend gooi ik de voordeur open, maar ik ben gelijk stil als ik zie wie er voor me staat. "Hmm, ben je net je bed uit Kris?" grinnikd Severus. Ik spring om zijn hals, en hij maakt een verast geluidje. "Wilde nacht gehad?" mompeld hij lachend, en ik knik. "Nogal ja." Verbaasd kijkt hij me aan. "Wat heb je gedaan dan?" "uit geweest met vrienden." antwoord ik droogjes, en ik slof weer naar binnen. Ik hoor niet dat hij achter me aanloopt maar dat doet hij waarschijnlijk toch wel.

Met mijn ontbijt zit ik aan tafel. "Hoe was je vergadering?" Ik kijk Sev vragend aan. Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat ze allemaal bij The Dark Lord bespreken. "Hmm. Een beetje hetzelfde als altijd. Ik was blij dat ik weer weg kon." "Je gaat me zeker niet vertellen waar het over ging?" Hij schud zijn hoofd. "Dat heb je juist, dat gaat je helemaal niks aan." verontwaardigd kijk ik hem aan, en mompel wat onverstaanbaars. "Je bent wel heel slecht gehumeurd Kris." mompelt hij. Ik haal mijn schouders op. "Hoofdpijn. Teveel alchohol op een avond is niet goed voor een mens." Hij grinnikd. "Tsja je doet het zelf." Ik kijk hem aan. "Je praat er gewoon over heen! Ik wil nog steeds weten waar die vergadering over ging!" zeg ik tegen sev. Grijnzend kijkt hij me aan. Een zucht verlaat mijn mond. "Ik kom er wel achter"