``125``

‘kom op Dean. Waarom kunnen we hier niet nog langer blijven?’ ik hoor de stem van Sam. Ik besluit het gesprek af te luisteren. ‘nee Sam, we gaan. We hebben geen goede reden om hier te blijven’ gromt Dean. Het klinkt alsof er iets omvalt en dan hoor ik Sam weer. ‘Dean, wat is er met je? Het lijkt net alsof je zo doet omdat Alex net naar die Ted aan het kijken was’
‘hou toch op! Ik denk alleen dat het beter is dat we verder gaan. Het is niet alsof hij zo goed voor haar zou zijn als een van ons.’ dan is het een tijdje stil. Ik open de deur een stukje en kijk naar de jongens. Ze staan tegen over elkaar, ze lijken boos. ‘dus dat is het?’ Sam schudt zijn hoofd in ongeloof. ‘dus je wilt weg, terwijl er een orkaan op ons af komen, alleen maar omdat je bang bent dat Alex iets met Ted gaat doen?’ Dean kijkt Sam lang aan. ‘Sam, waarom ga je er over door?’ Sam schudt zijn hoofd nog eens. ‘Dean luister, ik weet dat je het niet wilt, maar denk eens aan haar. Ze heeft zelf gezegd dat ze nooit echt een normale jeugd heeft gehad. Ik durf zelfs te wedden dat ze nog nooit een date heeft gehad.’ Ik sluit de deur zacht en loop naar de spiegel. Even kijk ik naar mezelf. Ik zou nooit gelukkig worden met iemand, ik geloof er in dat niet iedereen zijn leven met een happy ending eindigt. ‘Alex, ben je bijna klaar? We gaan eten’ ik open de deur en knik. Soepel pak ik een vest uit mijn tas en trek het aan.

‘hebben jullie al een keuze kunnen maken?’ ik kijk op van de kaart. ‘Ted?’ hij lacht naar me. ‘ja, ik wil een cheeseburger en een bier’ Dean gooit de kaart terug op tafel en kijkt gehumeurd naar buiten. ‘voor mij de spaghetti bolonege en ook een bier’ Sam kijkt Dean afkeurend aan. Zachtjes bijt ik op mijn lip en bekijk de kaart nog eens. ‘wat is lekker?’ Ted lacht even en tikt met de achterkant van zijn pen tegen zijn kin. ‘ik zou zeggen… de Lasagne. Ik heb het net zelf gemaakt.’ Met een lach op mijn gezicht knik ik. ‘dan neem ik de lasagne en een rode wijn graag’ hij knikt en loopt weg. ‘wijn? Zins wanneer drink jij wijn?’ mompelt Dean geïrriteerd.