204. || Rainbows ||

"Hey, zullen we een spelletje doen?" vroeg Daniëlle aan mij terwijl ik nog een slok van mijn cola nam. Ik was tot nu toe erg braaf geweest wat drank betreft. "Ja hoor, met wie dan?" vroeg ik. Aangezien ze vast niet íédereen bedoelde. Dat zou niet werken, er waren nu meer dan 80 mensen hier. Ze haalde haar schouders op.
"Kies jij er drie of vier? Dan doe ik dat ook." besloot ze, en ik knikte. Ik had al meteen drie mensen in mijn hoofd. Plus Justin, zou vier zijn. Ik ging opzoek naar Zayn, Louis, Liam en Justin, en nam ze mee naar Daan toen ik ze allemaal had opgescharreld. Zayn was lichtelijk aangeschoten en danste vrolijk terwijl hij liep. Vraag me niet hoe hij dat voor elkaar kreeg. Vraag het hem ook niet, want dan krijg je waarschijnlijk geen serieus antwoord. "Wat gaan we spelen, en waar?" vroeg ik Daan, die vier meiden had meegenomen. "Mijn inloopkast." zei ze beslist en ging ons voor naar boven. "Gaan we de kast in? Maar dat wil ik niet... Dat betekend dat ik er ook ooit uit moet komen..." mompelde Zayn en grinnikte om zijn eigen grap. Há, ik was al uit de kast. Bedacht ik en keek even naar Justin, die aan het kletsen was met één van Daan's vriendinnen. "Hiero," gaf Daan aan en opende een grote deur op de bovenverdieping. Ze knipte het licht er aan en iedereen liep naar binnen. Ik, als laatste zijnde, sloot de deur achter me.
"Doen durf of de waarheid?" stelde één van Daan's vriendinnen voor. Ik zuchtte klaaglijk. "Truth or dare." verbeterde ik haar. Iedereen leek het met me eens te zijn.
"Oh are we going to play a game? Can I start? I lóve games." zei Zayn op een smeektoon. Hij was echt niet helemaal zichzelf meer. Overduidelijk.