Chapter O.46

Vermoeid zit ik op mijn favoriete stoel, bij Severus in zijn kamer. We hebben vandaag een lange dag gehad, eerst het normale lesgeven, en daarna nog samen met Malfoy het hele plan bespreken. Dumbledore had ons net ook nog willen spreken over hoe onze samenwerking met de duistere kant verliep. Al met al waren we net pas klaar met alles regelen en doen en het was al redelijk laat. "Kris, als je moe bent dan ga je toch slapen?" Hoor ik Severus zeggen. "Nee, ik heb geen zin om te slapen, dan krijg ik toch alleen maar nachtmerries" Mompel ik. "Je mAg ook wel hier slapen..?" Ik glimlach en open mijn ogen. "Hmm, dat klinkt goed." Zijn donkere ogen kijken me zacht aan. Ik sta op, en ga op zijn schoot zitten terwijl ik me in zijn armen nestel. "Wat moest ik toch zonder jou?" zeg ik tegen hem en ik merk aan zijn bewegeging dat hij zijn schouders ophaal. "Aan het begin van het schooljaar heb ik heel veel gepiekerd over wat zo'n mooie intelligente vrouw met een eenzaam hoopje als mij zou moeten." zegt hij droogjes. Boos kijk ik hem aan. "Je bent geen eenzaam hoopje. Je bent de dapperste man die ik ooit heb ontmoet, ik bewonder je moed. Je bent geboren als een Slytherin maar je hebt het hart van een Gryfinndor." Ondoorgrondelijk kijkt hij me aan. "Snakes can have a lion heart" zeg ik zachtjes tegen hem, en ik kijk geen seconde uit zijn ogen. Zijn ogen staan verdrietig. "Het komt wel goed echt waar." fluister ik en geef hem een kusje op zijn mond. Niet lang want ik moet uitgebreid geeuwen, wat Severus uitermate amusant vind. "Hup slapen jij." Grinnikd hij terwijl hij me over zijn schouder tilt, en naar het slaap gedeelte brengt. "Ik heb me nog niet omgekleed." Protesteer ik als hij me op bed neer legt. "Oh, ik heb hier niet eens slaap kleren liggen.." Merk ik geirriteerd op. accio pyama mompel ik zachtjes als Severus even de deur uit is, en al snel is mijn favoriete pyama er, en kleed ik me snel om. Vervolgens kruip ik onder de warme dekens, en al snel ben ik vertrokken.