H36

'Lilith!' Blueä's stem schald over het kampeer terijn. Met een schok wordt Lilith wakker, maar als ze merkt dat ze valt begint ze te gillen. Ze voelt Diamantar weer wakker worden en naar haar toe snellen, en dat binnen enkele seconden.
Maar hoe snel Diamantar ook is, hij zal te laat komen.
Dan voelt ze hoe ze terecht komt, maar tot haar grote verbazing is het niet hart, niet eens!
Ze graait langs zich en voelt zachte haartjes. Verbaast kijkt ze naar waar ze op neer gekomen is. Het is Nitor!
Hijgend haalt ze adem. Gelukkig.
'Lilith! Wat gebeurde er? Viel je in slaap? Ik had je n-' Diamantar's bezorgdheid is zelfs te voelen in de lucht.
'Volgens mij... maar hoe kan dat?' Ik kijk verstrooit naar de bomen, rustig zwaaien ze heen en weer in de wint. 'Ik dacht... het is raar, maar het ene moment was ik klaar wakker en het volgende... viel ik in slaap.' Aryen krijgt grote ogen, volgens mij snapt hij me. Zonder iets te zeggen springt hij op Blueä en samen vliegen ze op. Onder tussen snapt Diamantar het ook.
'Denk je dat je vader... nee, dat kan haast niet!' Diamantar kijkt goed om zich heen en gaat dan vlak naast me staan. Ik merk opeens hoeveel hij is gegroeit zins hij een klein draakje was. Mijn hart klopt liefdevol terwijl ik naar hem kijk.
'Het is volgens mij al weg, gevlucht. Hoe zou het trouwens met Cecile en Sisja zijn?' Ik draai me half om en...

'ARYEN! KOM TERUG!' Gil ik histerisch. Verdrietig en met grote ogen spring ik op en neer terwijl Diamantar rond snuffelt in het gras.
Wind waait op als Blueä naast me land.
'Wat is er?' Vraagt Aryen bang, hij kijkt rond, kijkt naar mij en lijkt mijn vader te zoeken. Maar die is hier niet, niet meer tenminste.
'KIJK DAN! CECILE!' Roep ik. Met een ruk kijkt Aryen naar de slaapzak van Cecile. Net als toen ik keek zie dat het leeg is.
'Nee! Waar is ze? En... waar is Sisja?' Aryen springt van Blueä en trekt zijn zwaard meteen rent hij naar de 2 lege slaapzakken. Hij begint rond te zoeken maar helaas kan hij niets vinden, net als ik niets kon vinden.
'Dit meen je niet, nee, nee, nee!' Roept Aryen. Diamantar en Blueä zijn ondertussen met hun neus de omgeving aan het verder scannen.
'Het was een afleidings manoevre! Een afleiding! Mijn vader wou mij niet doden! Hij wou Cecile en Sisja te pakken krijgen. Hij deed alsof ik in gevaar was maar pakte het belangrijkste, Cecile! Hoe kan ze nu nog de wereld redden!' Verdrietig ga ik op mijn knieën zitten en sla mijn handen voor mijn ogen. Lange rijen tranen druppellen over die zelfde wangen. Nee, nee, nee! Weer terug bij af!
Ik merk dat Aryen naast me is komen staan. Hij pakt mijn schouders beet en laat mij hem aan kijken.
'Het komt goed, we vinden hem. En dan bevrijden we Cecile en redden we samen de wereld. We hebben Nitor nog wel,' hij wijst ergens acher hem en ik knik.
Ik merk dat Nitor helemaal overstuur is. Hij loopt rondjes rond een stukje stof op de grond. Ik loop er nieuwschierig heen en pak er een stukje van vast.
Zwarte stof, ruikend naar as.
Mijn vader.
Nu is het zeker.