You'reTheOneWho'sDrivingMeCrazy!

Ik fronste men hoofd en knikte naar hem. Net als de vorige keer liep ik op men tippen naar boven. Ik stopte voor zen deur.
“Stoor ik”
Ze lagen allebei op de grond, boven op elkaar. Jasper sprong recht en lachte flauwtjes terwijl hij zen shirt goed streek. Het was de eerste keer dat ik hem zag zonder zijn deftige kleren. Zijn trui lag op de grond en zijn hemd daar naast. Door zijn wit t-shirt kon je zeer goed zijn gespierde bovenlichaam zien. Ik probeerde te focussen maar de afleiding was te groot. “Niet op de mat kwijlen” fluisterde Edward in men oor toen hij voorbij liep en Emmet bij zen kraag meesleurde.
Ik volgde ze met men ogen en zag Edward nog net knipogen voor hij de deur achter zich sloot.
Dit ging moeilijker worden dan ik dacht. Ik wou wel iets zeggen maar wist gewoon nog niet wat. Ik voelde in men zak en voelde de cd die ik uit Leyna's auto had meegenomen.
“Wil je zitten” fluisterde hij.
Ik gaf hem een klein lachje en ging wat verder tegen de muur op de grond zitten. Hij lachte en ging iets verder zitten. Ik knikte.. juist ja.
Waarom was dit zo moeilijk?
Dit was een dom idee geweest. Ik stond terug op en een flits stond hij voor deur:”Het spijt me”
Ik slikte de droogte uit men keel weg zodat ik kon antwoorden.
“Voor wat precies? Voor dat je me dumpte, terwijl we niet echt samen waren of voor dat van deze middag?” men toon veranderde naar kwaad.
Hij sloot in een beweging de deur en stak de sleutel weg in zen achterzak. “Beide”
“he” ik liep naar de deur maar die ging met geen beweging open.
“Het spijt me, maar ik wil eerst met je praten voor je er weer als een gek van door gaat.”
“Wel het is een gek die me gestoord laat weglopen” riep ik. Hij kwam dichter... te dicht. Ik kon zijn adem op men gezicht voelen. Focus!