009||Cecelia Eleanore Graves

Cecelia Eleanore Graves

Edward en ik liepen lachend naar het huis. Een van mijn mouwen was afgescheurd, mijn haar zat door de war en ook hj zag er behoorlijk verfromfraaid uit door ons kleine gevechtje in het bos toen hij me had ingehaald. 'Hoe heb je Edward nou weer zo vrolijk gekregen?' vroeg Alice want alle Culens kwamen het hui uitgestormd toen we aankwamen. 'En hoe hebben jullie dit voor elkaar gekregen met jullie uiterlijk.'
'Ik heb een suggestie,' zei Emmett
'Nee Emmett dat is het in elk geval niet,' zei Edward em omdat ik intussen kennis had gemaakt met Emmetts manier van denken had ik zo'n vermoeden wat het was. 'Echt niet?' vroeg Emmett en hij richte zich tot mij. 'Dus jij en onze lieve Eddie hebben geen liefdesnestje daar in het bos?'
Ik schudde zuchtend mijn hoofd. 'Nee en niet dat het je een fuck aan zou gaan trouwens.'
Edward grinnikte vanwege mijn woordspeling. 'Ik zal trouwens aan Rose vragen of ze je nog een paar lessen niet-mijn-neus-in-andermans-zaken-stoppen wil geven want volgens mij kan je die wel gebruiken.'
Rosalie glimlachte en drukte een kus op Emmetts wang. 'Dat komt nog wel goed Cecelia, ooit zal hij zich leren gedragen daar zal ik hoogstpersoonlijk voor zorgen maar eerst mogen jullie antwoord geven op Alice haar vraag.'
'Ik liet haar gewoon een plaats zien waar ze heen kan gaan wanneer de drukte hier haar even teveel wordt,' zei Edward. 'En waar die plaats is ga ik niet vertelen want dan laten jullie haar niet meer met rust.'
Hij liep het huis binnen en ging richting zijn kamer. 'Maar wat is er nu gebeurd waarom jullie er zo verfromfraaid uitzien?' vroeg Alice nieuwsgierig.
'We hadden een soort van vrienschappelijk gevechtje en nou ja daar heeft ons uiterlijk een beetje onder geleden, ik ga me omkleden.'
Omdat ik op dit moment nog geen eigen kamer had en het niet eens zeker was of ik zolang zou blijven dat het de moeite was om me een eigen kamer toe te wijzen hadden Emmett een Rosalie me een stukje uit hun kast gegeven voor mijn kleding die ik grotendeels toch met Rosalie deelde omdat we dezelfde maat hadden en kon ik me altijd in hun badkamer omkleden. Ik griste snel een stapeltje kleding uit de kast en schoot de badkamer in om even later weer beneden te zitten. Blijkbaar waren alle Cullens met spoed weggeroepen dus zette ik de tv maar aan en keek naar het nieuws.