011||Cecelia Eleanore Graves

Cecelia Eleanore Graves

De tijd in Forks vloog voorbij en voor ik het door had woonde ik hier al een maand. Het leven als een vegetariër was makkelijker als ik verwacht had. Ik ging regelmatig de stad in en had er niet heel veel moeite mee om me te beheersen. OP dit momnt was ik een boek van Carlisle aan het lezen terwijl de anderen ook allemaal een bezigheid hadden gevonden. Ik hoorde het geluid van het nieuws. Emmett zuchtte geïrriteerd. 'Eddie moeten we nou echt naar da gezeur in het Midden-Oosten luisteren? He begint me imiddels de keel uit te hangen.'
Ik glimlachte even om deze niet bepaald originele opmerking van Emmett en sloeg weer een bladzijde om 'Cecelia we wilden het eigenlijk nog ergens met je over hebben,' zei Carlisle.
Ik legde mijn boek weg en keek hem vragend aan. 'Vertel maar.'
'Je lijkt maar weinig moeite met je zelfbeheersing te hebben dus ik vroeg me af of je misschien met de rest mee naar school wilt, Alice, Edward en jij zullendan in hetzelfde jaar zitten. Je doet je bewoon voor als ons nieuwe pleegkind, we zeggen dat je pas vijftien bent en ze geloven het wel dus je moet het alleen zelf even willen, het werkt trouwens niet wanneer je hier maar kort blijft.'
Ik keek even rond. Dit huis en deze mensen waren de afgelopen tijd zo vertrouwd aan gaan voelen dat ik me niet meer voor kon stellen dat ik het ooit weer zonder ze zou moeten doen en er was niets dat ik liever deed als hier bij hen blijven. 'Ik kan het altijd proberen,' zei ik grijnzend. 'Zoveel moeite hoef ik er waarschijnlijk niet eens voor te doen.'
'Absoluut niet,' zei Edward. 'Niet dat ik snapwaarom je er vrijwillig heen zou gaan want het is echt doodsaai.'
'Ik ben best benieuwd, ik ben nooit naar school geweest dus-'
Ik werd geschokt aangestaard. 'Heb je helemaal geen les gehad? Hoe kan je dan lezen?' vroeg Alice.
'Jasper heeft het me geleerd, hij ging namelijk wel naar school maar ik was een meisje dus het werd niet noodzakelijk gezien voor mij.'
'Waarom niet?' vroeg Alice verontwaardigd omdat het vrouwelijke geslacht vroeger niet eeneen opleiding mocht genieten.
'Ik zou toch jong trouwen en dan was het enkel van belang dat ik het huis schoon kon houden, me beleefd en onderdanig gedroeg en mijn kinderen opvoedde.'
Drie mensen in de woonkamer keken even naar beneden. 'Gelukkig was Jasper er om je te leren lezen,' zei Esmé. 'Toch aardig van je Jasper.'
'Inderdaad,' zei Alice enigzins koel.
Die twee hadden dus weer ruzie gehad.