048 Elvyne de Elementa

Ik word wakker geschud. 'Elvyne, waar is Fay?' Ik spring overeind. 'Geen idee. Ik ga haar zoeken. Blijf hier!' beveel ik haar. Ik rende door de grot heen. Ik bleef stokstijf staan bij een deur. Er waren alle 5 de elementen op te zien. Ik deed voorzichtig de deur open. Er zaten 5 personen in. Ze kijken mij allemaal verbaasd aan. 'Ben jij dat Elvyne?' vroeg een meisje. Er waren 2 meisjes en 3 jongens. Als ik daar maar geen problemen mee kreeg. 'Hoe weten jullie mijn naam?'
'Elvyne, wij zijn je familie. Ik ben Terra. Die stille gozer is Tanin, Tanne. Die dromerige is Aïr. Die bij het vuur is Incendio, Indy. En dat, in het water is Layke, Lieke.' Ik was verstijfd. Hoe konden wij familie hebben. Tanin kwam overeind. 'Adem halen Elvyne. We leggen het je allemaal uit.' Ik probeer mijn ademhaling onder controle te krijgen. 'Familie?' bracht ik uit. 'Ja. De rest, Aine en Fay zijn je nichtjes. We wisten dat je zou komen. Je weet de Elementen? Probeer de namen eens?' vraagt Terra. Aïr is lucht, dat is makkelijk. Terra was Latijn voor land of aarde. Mooie naam ook. Incendio was Spaans voor vuur. Layke leek erg op het engelse woord voor meer, Lake. Tanin moest geest betekenen. 'Ze heeft het.' zegt Tanin en hij gaat weer zitten. Ik kijk naar Tanin. En dan naar de anderen. Ze hebben allemaal iets van mij, of ik van hun. 'Het laatste.' Verward kijk ik hem aan. 'Ja, ik kan gedachtenlezen.' Wat een eikel. Hij lachtte. 'Dat gebeurt niet vaak, dat iemand dat zegt. En weet je dat jij veel krachtiger bent dan ons? Jij bent de opperelf.'
'Elf?'
'Terra? Leg het uit, please?'
'Oké. Wij zijn allemaal elementelven. Als we veranderen kunnen we vliegen. Jij bent de opperelf, jij hebt alle elementen.' Nee!!! Waarom verwacht iedereen zoveel van mij. Tanin kijkt mij geschrokken aan en ik denk snel aan mijn verleden, met gepest en al. Hij staart mij nu geschokt aan. 'Terra, ze moet even zitten.' Snel deed ik wat Tanin zei. 'Als je geactiveerd ben kun je een schild maken. Ik ben, zoals je dacht, geest. We kunnen wel berichten versturen.' Alsof ik dat wilde. Arrogante kwast. En ja, ik weet dat je me kan horen. Hoe activeer je iemand? 'Weet je, je kent best veel scheldwoorden voor zo'n meisje als jij. En wij zeggen er niets over.' EIKEL! Zelfs Fox was nog aardiger, daar kon ik nog van weglopen. 'ALs je me uit wilt schelden, doe dat dan hardop alsjeblieft. En wie is Fox?'
'Een groep klotejongens waar ik veel last van heb gehad. Ze doen niets liever dan mensen bedreigen, uitschelden of breken.' En natuurlijk nog verleiden en bang maken. Trouwens Tanin, mag ik ook wat privacy? Je bent behoorlijk irritant namelijk. EN waar zijn Fay en Aine?
'Ze zijn bij hun familie. En nee, je mag nu nog niet er naar toe. Terra, laat haar kamer even zien wil je? We hebben dit als gemeenschappelijke ruimte, we hebben een badkamer, ene trainkamer en allemaal een eigen slaapkamer. En muren houden gedachten niet tegen.' IK schonk hem een vernietigende blik en schold hem voor alles uit wat ik kon verzinnen. Hij leek het wel leuk te vinden. Terra bracht mij naar mijn kamer. 'Ik haal je op voor het eten. Daar is de badkamer,' ze wees richting een rijkversierde deur. 'Ik zou de deur op slot doen.'
'Terra, ze heeft claustrofobie.' Hoor ik Tanin roepen. Weer scheld ik hem uit. Hij lachtte. 'Sorry, als je het niet doet loop je risico dat de jongens teveel van je zien.'
'WIj vinden dat niet erg!' Hoor ik Aïr roepen. IK scheld elke jongen weer uit. Weer hoor ik gelach. 'Ik blijf op mijn kamer.' mompel ik en ik sluit me op in mijn kamer. Wel zet ik een klein raam open, zodat ik geen aanval kreeg. Waarom beland ik in deze klote situatie? Ik wil naar huis, naar het weeshuis. Er was niets mis met mijn leven, behalve dan de pesterijen. TANIN, Blijf uit mijn gedachten, ooit gehoord van iemands privacy? Je moet je gewoon op andere mensen concentreren. Dus FUCK OFF. Ik liet me vallen op het bed en begong geluidloos te snikken. Daar was ik erg goed in. Ik trek de deken over mij heen. Ik wil hier weg. Ik zoek mijn kamer weer op. Maar dit keer was ik niet alleen. 'Jij hier? Ik wist niet dat je hier ook kon komen.' Tanin kijkt verbaasd. 'Wat denk je. EN mag ik helemaal geen privacy?'
'Niet als je jezelf opsluit Elvyne.' Ik schold hem weer voor van alles uit. 'Maar vertel eens, hoe kun je zoveel denken?'
'Blijf uit mijn geest zei ik. Gewoon op iemand anders concentreren, makkelijk zat.'
'Waarom kan je niet proberen om ons aardig te vinden? EN hier kan ik je gedachten niet lezen.'
'Haha, nog een rede om mezelf hier op te sluiten. Ik mag jullie gewoon niet. Ik mag geeneen jongen, het ligt dus wel aan jullie. Als jullie nou meisjes waren geweest kon ik jullie misschien nog aardig vinden, nu niet. En waarom zei Aïr net die opmerking?'
'Waarom mag je jongens niet? En je ziet er niet verkeerd uit. En je hebt gelijk, we zíjn jongens, puberjongens. De jongens zijn allemaal 15, ik ook. De meisjes 14. Jij?'
'Ook 14. Op 7 Juli 1997 geboren. Ik ben dus in Juli 15. En als je net even had opgelet heb je genoeg redenen gehoord en gezien om jongens te haten. De meeste dan. Van die arrogante kwallen als jij. Ik ging weer terug. 'Wacht even.' vroeg hij. Ik zei niets en ging gewoon weer terug. Weer op mijn bed begon ik weer zachtjes te huilen. Ik haat dit. Waarom kan niemand me met rust laten? Ik kijk even mijn kamer rond en zie er allerlei leuke dingen in liggen. Ook een topmodeltekenboek, papier en mooie potloden. Ik besluit wat te gaan tekenen. Ik teken alle elementen, in hun karakters. Tanin in het midden, blinkend van arrogantie. Ik sta op de achtergrond in een hoekje. Aïr staat met een dromerige blik naast Tanin. Terra staat naast Aïr vrolijk te wezen. Indy en Layke staan aan de andere kant van Tanin. Indy met zijn boze houding en vurige ogen. Ik ben tevreden met het resultaat, zo staan ze bij in mijn gedachten gegrift.