1.3

Bang kruip ik dichter tegen Cameron aan en zucht als je het meisje hoor schreeuwen. 'Weer iemand dood.' grinnikt Dan. Ik open mijn ogen weer en voel Cameron's armen om mijn middel heen. 'Je bent veilig.' mompelt hij en drukt een kus op mijn kruin. 'Ah!' gilt Chris en springt op. Tyler en Dan beginnen hard te lachen en Chris kijkt hun boos aan. 'Niet grappig!' roept Chris en laat zich naast mij neer ploffen. 'Jongens kom op, dit is echt niet grappig.' zegt Fenna en zucht. Tyler stopt met lachen en gaat weer zitten.
'Neen!' roep ik en sluit mijn ogen weer snel. 'Johny? Where are you?' roept een meisje in de film en dan word haar hoofd er af gehakt. 'Leuke film dit.' mompel ik en duw mezelf over eind. 'Waar ga je heen?' vraagt Tyler. 'Naar binnen, cola is op.' grinnik ik. 'Ik ga wel mee.' bied Cameron zich aan en staat ook op. Samen lopen we richting het huis.
'Je vind de film echt eng hé?' vraagt hij me en pakt een vierpak uit de kast. 'Misschien.' grinnik ik en neem twee zakken popcorn uit de kast. 'Aah!' word er buiten gegild en opeens vallen alle lampen uit. 'Ah!' gil ik en laat me op de grond zakken. 'Amy?' vraagt Cameron. Ik voel een hand op mijn schouder en begin te huilen. 'Neen.' mompel ik en maak mezelf kleiner. 'Is alles goed hier?' vraagt Tyler en huilend open in mijn ogen. Het licht is aan en Cameron heeft zijn armen om me heen geslagen. 'Gaat het weer een beetje?' vraagt hij en veegt voorzichtig mijn tranen weg met zijn duim.
'Sorry dat ik je zo liet schrokken.' mompelt Cameron als we bij de voordeur staan. 'Het is oke.' mompel ik en kijk naar de grond. 'Amy ik voel me echt heel schuldig.' zegt hij en komt dichter bij me staan. 'Het is al goed Cam.' murmel ik en voel de tranen weer branden. 'Ik sms mijn ouders wel dat ik hier blijf.' zegt hij en trekt me in zijn armen. 'Dankje.' fluister ik en sla mijn armen om zijn middel, terwijl mijn hoofd op zijn schouder rust.