*18* When I'm with you...

Dit was een heftige avond. LIef van Angel dat Marc moest blijven. Ik kijk hem aan, hij is zo lief en leuk. Ik ben tegen hem aan in slaap gevallen. En hij slaapt nu nog. Ik sta langzaam en voorzichtig op en kleed me om. Ik ga voor een lekker warm vest en een gewone broek. Ik loop weer naar beneden waar ik koffie zet. Ook Marc wordt nu wakker, waarschijnlijk door de koffie geur. 'Hey, lekker geslapen?' vraag ik hem. 'Jawel', krijg ik als antwoord. Dan schrikt hij zich kapot. Ik lach hem uit. Hij stameld: 'Ik was even vergeten dat ik... nou ja.' 'Ja ik snap je,' krijgt hij als antwoord van mij. Als ik weer naast hem ga zitten zegt hij: 'June ik moet je wat vertellen'. Maar niet hier kunnen we geen rondje lopen'? Zodra we in het bos zijn zeg ik: 'Spreek'. 'Ik, ik ben al heel lang..hm.. verliefd op je. Dus zou je iets met me willen'? Ik kijk hem aan in die mooie 'Spreek'. 'Ik, ik ben al heel lang..hm.. verliefd op je. Dus, zou je iets met me willen'? Ik kijk hem aan in die mooie bruine kijkers van hem. Ik smelt haast weg. Dan pak ik met mijn handen zijn gezicht vast en fluister: 'Ja, ik dacht dat je het nooit zou vragen'. Hij pakt me onder aan mijn rug vast en we brengen onze gezichten steeds dichter naar elkaar toe en dan komen zijn zachte lippen op die van mij. Langzaam doen wij onze monden open en laten we onze tongen de vrije loop. Dit waren de gelukkigste minuten van mijn leven!