214. || Rainbows ||

"NEEHEEEE!" riep ik en meteen keken een paar mensen me raar aan. Ik haalde me los uit KJ's greep en baande me met moeite een weg door de mensen heen.
"Juss!" kirde ik toen ik Justin zag en gaf hem een kus op zijn wang. Waar een lippenstift plek op bleef zitten. Hij keek me raar aan. Ohja, ik was Nila.
"Moest van Daan. Ze heeft me veranderd in een meisje." verklaarde ik en haalde mijn schouders op. Justin zat op de keukentafel met een glas drinken in zijn hand. Ik ging op zijn schoot zitten en stak mijn tong uit naar KJ, toen hij langs kwam lopen.
"Dan heb ik dus toch nog een vriendin...." mompelde Justin lichtelijk in de war. Wat ik begreep. Ik deed de pruik af en deed mijn haar goed. "OH MIJN GOD, JIJ BENT EEN JONGEN?" hoorde ik iemand achter me. Het was KJ.
"Heb je daar problemen mee?!" vroeg Justin op een boze toon, die me niet beviel.
Hij zette mij van zijn schoot en liep dreigend naar KJ toe.
"Euh, eigenlijk wel. Ik wou hem bijna zoenen... Kun je het je voorstellen? Gadver..." de jongen walgde ervan. Nu keek ik ook even raar op. Hij was een homofoob. Of, daar leek het op.
"Wat? Je wou hem bijna zoenen?" Justin keek mij aan. Ik haalde mijn schouders op. Durfde niet te zeggen dat ik net met die gozer had gedanst. Misschien werd Justin dan wel kwaad... Oké dat lijkt me onwaarschijnlijk. Maar ik voelde me er wel schuldig over.
En terecht. zei Junior op een arrogante toon. Ja, tuurlijk. Wrijf het er maar lekker in. Reageerde ik in mijn hoofd sarcastisch.
"Ja, ik dacht dat hij een meisje was."
"Dus jij wilt zeggen dat hij als jongen niet om te zoenen is?" Justin zag witheet, en ik maakte me zorgen. Niet alleen om de manier waarop hij sprak, ook om wat hij zei. Ik vond het prima dat hij het voor me op nam, en me om te zoenen vond, maar dat hoefde hij niet zo publiekelijk te zeggen....?