Lief dagboek,
Twee jaar geleden heb ik jou van mijn ouders gekregen. Ik snapte niet wat ik met je moest, tot nu toe. Mijn leven is één grote chaos. Ik ben nu zestien jaar en over drie maanden moet ik met mijn neef Omar trouwen. Wie trouwt er nou op zijn zestiende met zijn neef? Nou, ik dus… Meisjes hebben in mijn cultuur niet veel te zeggen dus ik moet gewoon luisteren naar wat mijn ouders mij opdragen. Ik ben verplicht te trouwen met mijn neef, maar ik kan het niet. Ik ben namelijk verliefd op een jongen uit mijn straat. Daniël. Hij ook op mij en we hebben al meer dan een jaar een relatie. Alleen weten mijn ouders dit niet. In het begin is hij wel mee naar huis geweest en dacht ik dat mijn moeder hem wel oke vond, maar mijn vader kon hem niet uitstaan. Aangezien Daniël niet Marokkaans is, was dat de druppel die de emmer liet overlopen. Daniël moest weg en ik mocht hem nooit meer zien. Sindsdien is mijn band met Daniël alleen nog maar sterker geworden. Maar eens komt de dag dat ik met Omar moet trouwen. Het plan is dat ik samen met Daniël vlucht naar Amerika, want daar woont familie van hem en mijn ouders weigeren met het vliegtuig te reizen omdat dat milieuvervuilend is. Ik hoop dat de volgende keer dat ik in je schrijf in het vliegtuig is naar Amerika. De reis staat gepland over twee weken. Dat is dan een maand voordat mijn huwelijk met Omar plaatsvind. Ik hoop dat je me steunt.
Liefs Yasmina


‘Yasmina, Ibrahim, eten!’ hoorde ik mijn moeder roepen. Ibrahim is mijn broer en hij gaat me helpen met onstnappen. Hij is achttien en is al getrouwd met een van onze nichten. Hij is verliefd op haar en zij op hem. Mooier kan niet. Ik stopte mijn dagboek weg onder mijn matras en rende snel naar beneden. Ibrahim kwam achter mij aan en glimlachte even. Toen we allebei beneden waren zagen we dat er geen eten op tafel stond. ‘Mam, ik dacht dat we gingen eten?’ zei Ibrahim. ‘Nog niet, er is hier iemand die even met Yasmina wil praten.’ Langzaam liep ik de hoek om en daar op de bank zag ik Omar zitten. Mijn ouders liepen weg en trokken Ibrahim mee. ‘Waar gaan jullie heen?’ vroeg ik benauwd. ‘Wij gaan even een wandeling maken, we zijn zo weer terug.’ riep mijn vader vanuit de gang en nog geen twee seconden later hoorde ik de deur dichtslaan. Daar was ik dan, alleen met Omar. Hij stond op en liep naar me toe. Toen hij een paar passen van mij vandaag was, liep ik een paar stappen achteruit. Hij greep en vast en zei: ‘Waar dacht jij heen te gaan, toekomstige bruid?’ ‘Laat me gaan Omar!’ riep ik, maar tevergeefs. Hij sloeg me en ik viel op de grond. Hij tilde me op en bracht me naar mijn slaapkamer. Hij liet me los en sloeg me nog een aantal keer. Ik lag met mijn rug op de grond en hij kan bovenop me zitten. ‘Jij hebt toch geen vriendje hè? Want anders heb je een groot, heel groot probleem.’ ‘Nee, nee, natuurlijk niet.’ zei ik angstig. ‘In dat geval.’ Hij trok zijn shirt en broek uit en deed dan bij mij ook. Ik stribbelde tegen maar dat hielp niet. Omar begon me heftig te zoenen en deed mijn beha uit. Hij ging aan mijn borsten zitten en trok mijn onderbroek naar beneden. Hij stond op en deed ook zijn onderbroek uit, ik kon er niet naar kijken. Hij gooide me op mijn bed en deed tape om mijn mond en plakte mijn handen vast aan mijn bed, ik kon geen kant meer op. Opnieuw kwam hij op me liggen en zei: ‘Ik weet dat je liegt. Ik heb je met die hollander gezien in het park. Jij hebt een relatie met iemand die niet een Marokkaan is en daar zal je spijt van krijgen.’ Ik voelde dat zijn penis stijf werd en hij kwam in me. Heel hard en heel vaak. En ik kon er niks tegen doen. Zo ging hij een uur door en is daarna zonder iets te zeggen vertrokken. Hij liet mij naakt en vastgebonden achter. Mijn ouders wisten van Daniël, dat moest wel. Ik weet zeker dat Omar achter Daniël aangaat en hem wat aandoet. Ik probeerde mezelf los te maken maar het lukte nog steeds niet, ik was er niet sterk genoeg voor. Ik moest nu zeker met Omar trouwen en ik kon Daniël wel vergeten. Als ik niet verliefd was op Daniël, was dit allemaal niet gebeurd. Maar ik was wel verliefd op hem en het is wel gebeurd. Zo ziet dus het leven eruit van een Marokkaans meisje met een geheime relatie.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen