218. || Rainbows ||

"Kan iemand mij vertellen wat er zojuist is gebeurd?" vroeg ik en keek de groep rond. Zayn zat dom te grijnzen en had een rode lippenstift zoen op zijn wang. Louis keek alsof hij een spook had zien strippen, Liam zag eruit als het spook waar Louis bang voor was, Justin zag er dolgelukkig uit, en ik, wist nog steeds niet wat ik hiervan moest vinden.
"Jullie zongen, wij hoorden het, en vonden het geweldig." zei Daan schouderophalend. Ze glimlachte op een geheimzinnige manier. "We hebben fans?" vroeg Justin hopend. Hij was net een kind dat sinterklaas vroeg of hij dit jaar braaf geweest was.
"Jullie zijn echt geweldig!" riep Daan om het een beetje tot ons door te laten dringen. Het hielp.
"Ik had er lol in." zei Louis en keek eindelijk niet meer zo bang. Liam knikte.
"Ja, ik ook." was hij het ermee eens en knikte nogmaals. "Het was super awesome...." zei Zayn en grijnsde nog breder. Ik begon te lachen. Net op dat moment kwam er een meisje door de schuifdeuren geslopen en keek bang naar Daan, die dreigend haar kant op keek. "Ik wou gewoon vragen hoe de band heet?" zei ze zachtjes en keek naar haar schoenen, die gespannen heen en weer trippelden.
Ik keek de anderen vaag aan. Band? Sinds wanneer waren wij een band? Had ik iets gemist?
"Welke band?" vroeg Zayn, namens ons allen volgens mij. Het meisje keek ons raar aan. "Jullie zijn geen band?... Oh, dan... Weet je wat je te doen staat." zei ze met een zenuwachtige glimlach. "Btw, leuk feest Daan, echt top." zei ze met een glimlach en verdween weer de schuifdeuren door.
"Dus, jullie weten wat jullie te doen staat." zei ze en keek ons om de beurt met een veelbetekenende blik aan.
Ik keek naar Justin. Hij was de persoon die oorspronkelijk beroemd wou worden. Niet wij.