Het gevoel. Het kwam van binnen uit alsof het naar buiten sprong! Ik vind het eng maar ik ging het proberen. Louis stond aan de kant. Hij had zijn schaatsen aan en zat op een bankje naast de ijsbaan. Ik naam een flinke aanloop, maakte me klaar voor een sprong. Zette af. Het moment dat je in de lucht zweeft met twee handen op je borst, is echt geweldig. Het leek wel alsof in in slow motion door de lucht ging. Ik maakte een halve draai en.... Lande netjes op één been op het ijs. Ik was zo trots op mezelf. Het was me gewoon gelukt. "Jou beurt" Zei ik met een grote grijns op me gezicht tegen Louis. Hij kwam voorzichtig het ijs op. Hij pakte mijn handen, en duwde me zachtjes achteruit. Het was een fantastisch moment. Onze neuzen tegen elkaar. Een warm gevoel. Toen gebeurde er iets onverwachts. Louis duwde me achteruit ving me op en we gleden samen over het ijs. Hij liftte me omhoog en maakte ondertussen een mooie draai. Hij zette weer neer. Het was geweldig. Het gladde ijs waar onze verse sporen in kwamen. "Zin iets spectaculairs?" Vroeg Louis aan me. "Waarom niet?" Ik was erg benieuwd. "Draai je om." Ik deed wat Louis zei en ging met m'n rug naar hem toe staan. "Ga nu zachtjes naar voren." Ik maakte langzaam wat vaart. Louis liftte me omhoog. "Maak een koprol achteruit." Voorzichtig gooide ik mijn benen achteruit. "Ik moet je nu loslaten, je moet op twee benen landen." Hij liet me los. Ik viel en het voelde raar. Ik kwam terecht op twee benen. Het ijs was zo glad dat mijn schaats weggleed, ze waren net geslepen dus extra glas. Mijn voet ging opzij en klapte dubbel. Mijn voet trok de pijn niet meer. Ik zakte door mijn benen en gleed over het ijs. De pijn brandde echt vreselijk. Mijn hoofd op het ijs. Het werd even zwart voor mijn ogen. Het voelde alsof ik voor een lange tijd in slaap zou vallen. Alles werd zwart en mijn ogen vielen dicht.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen