Hoofdstuk 2

Lichtelijk overdonderd vervolgen we onze tocht. ‘Je koffers staan al in je kamer Jolyn,’ zegt Albus als we voor de lerarenkamer staan. ‘Succes,’ voegt hij er nog aan toe. Onverwacht trekt hij de deur open en duwt me zachtjes naar binnen. De deur sluit weer en Albus is verdwenen, hartelijk bedankt Albus zeer attent van je. Twijfelend sta ik voor de deur. Hoe ga ik me hier uit redden? Vraag ik me af. Het was de meeste docenten niet ontgaan, dat ik daar maar een beetje stond. Ik beet even op mijn lip. ‘Hallo,’ zei ik toen een beetje twijfelend. Ik liep van de deur af om mezelf voor te stellen, op dat moment was ik blij dat ik geen hakken aan had getrokken. Ik wist dat ik dan sowieso gevallen was, iets wat ik nu niet kon gebruiken. Een vrouw met bruin haar, waar al een aantal grijze haren te zien waren, draaide zich om. ‘Minerva?' Vroeg ik verbaast. ‘Dat jij hier nog steeds les geeft.’ ‘Jolyn,' haar gezicht klaarde op toen ze me herkende. ‘De slimste, maar meest herrie schoppende heks die ik ooit in mijn klas heb gehad.’ Spontaan schoten we in de lach. Gelukkig, dacht ik. Minerva heeft me toch wel even gered. ‘Jongens dit is Jolyn.’ zei Minerva. Ik glimlachte even. ‘Maar wat doe je hier?’ vroeg Minerva plotseling toen iedereen zich had voor gesteld. ‘Een tijdje geleden stond Albus in eens voor de stoep,’ zei ik. ‘Hij vertelde dat Cuthbert ontslag heeft genomen. Blijkbaar wilde hij lol gaan trappen met Foppe. Hij vroeg op ik zijn plaats wilde overnemen en aangezien ik nog geen andere baan had, besloot ik ja te zeggen.’ ‘Nog een lol trappende geest kunnen we wel gebruiken,’ zei een saaie monotone stem achter me. Ik hoefde me nog niet op te draaien, om te weten wie het was. Uit beleefdheid draaide ik me toch om. ‘Sec… Severus,' zei ik. Ik had bijna Secretus gezegd. Onze bijnaam voor hem. Zijn blik verhardde toen hij me zag. ‘Jolyn, jou bezoek had ons gespaard mogen blijven.’ Ik slikte een hoop gemene dingen en scheldwoorden in. Een nors, onbeleefd en sarcastisch antwoord was uiteindelijk toch het enige wat ik over mijn lippen kreeg. ‘Jammer genoeg voor jou Sneep,' zei ik. ‘Kom ik hier les geven en laat het niet nog steeds mijn favoriete bezigheid zijn, om jou het leven dwars te zitten.’ ‘Gelukkig voor jou, is dat ook nog steeds mijn favoriete bezigheid.’ ‘Kom, kom, waarom beginnen jullie niet opnieuw?' zei Albus. Vanaf nu wist ik hoe het voelde om een hartaanval te krijgen. ‘Waarom laat jij Jolyn haar kamers niet zien Severus?' Was Albus pijnlijke gevolg. Doordringend keek hij Sneep aan. Tegenspraak was niet mogelijk, dat was iets wat duidelijk was. ‘Goed,' mompelde hij nors. Hij verdween door de deur en ik ging achter hem aan. ‘Je moet je niks van hem aan trekken hoor hij is altijd zo,' fluisterde Minerva nog in mijn oor voor de deur met een klap achter me dicht sloeg.