Foto bij 18 Clove

srry een heel klein stukje

Zou Katniss ook Marvel hebben vermoord? En Rue? Nee, Rue denk ik niet. Dat was een klein onschuldig meisje, Katniss zou niet zomaar zo'n meisje vermoorden, zelfs niet als zij als laatsten overbleven. Ik schrok ervan hoe goed ik Katniss kende, terwijl ik dat niet wilde. Maar het was wel handig om je vijanden goed te kennen. En raar genoeg kende ik Katniss door er door. Het was raar hoe goed je iemand die je haatte in de gaten hield. Ik kon me nog precies herrinneren hoe ze zwaaide tijdens de parade, hoe ze keek, wat ze deed tijdens de training, wat ze zei tijdens de intervieuws, hoe ze de oranje rugzak pakte tijdens het bloedbad, hoe ze reageerde toen we haar vonden in de boom... Griezelig hoe goed ik dat nog wist. Ik keek naar de zonsopgang terwijl Cato naast me sliep. Het was nog heel vroeg, pas vijf uur, maar slapen kon ik niet. Langzaam wordt Cato wakker. Mijn maag rammelt, en ik besluit te gaan jagen. Cato wil per se mee. Oke, prima. Ik sluip door het bos en heb algauw een konijn in het vizier. Ik gooi mijn mes recht in zijn nek, en het beest valt bloedend op de grond. Ik ren er naartoe, en draai zijn nek om voor het onwaarschijnlijke geval het beest nog leefde. Ik gaf het konijn aan Cato, en terwijl ik verder zocht vilde hij het beest. Even verderop liepen er twee ongelukkige ganzanten, en twee messen verder lagen ze dood op het pad. We hadden weer genoeg eten voor vandaag. En net toen ik de vogel-achtige beesten naar Cato droeg hoorde ik het trompetgeschal, dat aangaf dat er een mededeling aankwam.
"Dames en heren, gefeliciteerd, jullie zijn de laatste zes! Er is alleen een kleine afwijking in de regels; er kunnen dit jaar twee tributen winnen, mits ze uit hetzelfde district komen, en...." maar ik luister al niet meer. Ik kan samen met Cato winnen. Cato stormt op me af, ik op hem.
"We kunnen winnen! We kunnen dit samen doen! Cato!" tranen van blijdschap stromen over mijn wangen, net als over de zijne. Hij geeft me een lange kus, van de camera's trekken we ons niks aan. Hij verzegeld de verandering in de regels met nog een kus, en zo blijven we meer als twee minuten staan. Samen.Together. Forever.

Reageer (1)

  • Dagonryder

    je schrijft echt goed

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen