Hoofdstuk 16

Draco Lucius Malfoy

Die ochtend werd duf wakker. De gebeurtenissen van gisteravond spookten nog steeds door mijn hoofd. Dat meisje deed wat met me, wat ik niet kon beschrijven. Ze haalden me overhoop. Ze maakten me in de war. Ik wilde zo graag haar stem horen. Ik hunkerde er bijna naar. Ik schudde even met mijn hoofd om mijn gedachten op een rijtje te krijgen. Ik schoof de gordijnen van mijn hemel bed open en sloeg de deken van me af. Ik rilde even toen mijn voeten in aanraking kwamen met de koude vloer. De vloer hier was zo koud altijd. Dat kwam waarschijnlijk, omdat we onder het meer zitten. Net als de groene gloed. Ik pakte mijn gewaad en toiletspullen en liep naar de badkamer. Ik sloot mezelf op in een van de douchehokjes. Ik nam een uitgebreide douche en kleedde me daarna aan. Ik keek even op de wekker op mijn nachtkastje. Bijna acht uur. Mooi tijd, dacht ik grinnikend bij mezelf. Ik borg al mijn toiletspullen op en besloot Blaise maar even wakker te maken. ‘Blaise slapend varken wakker worden,’ zei ik hard. Ik schudde hard aan zijn schouder. ‘Hé wat?’ Zei hij slaapdronken. ‘Het is acht uur slaapkop. Hup opstaan.’ Ik gaf hem nog een fikse duw en liep daarna de slaapzaal uit richting de commonroom. Ik hoorde een kussen tegen de deur een klappen en een harde snurk. Hij had zijn kussen naar mijn hoofd gegooid en was weer in slaapgevallen. De sukkel. Ik liep de commonroom uit richting de Great Hall. In de Great Hall was het nog redelijk rustig voor dit tijdstip. Ik keek even om me heen en zag Scarlett zitten. Ze keek naar haar handen. Toen ik beter keek zag ik dat ze een boek op schoot had. Ik besloot tegen over haar te gaan zitten. ‘Goedemorgen Scarlett. Nog een beetje geslapen na gisternacht?’ Ze keek verstoord op, maar aan haar ogen te zien was ze moe. ‘Niet dus,’ mompelde ik. Ze keek me even aan en keek daarna weer naar haar boek dat op schoot lag. ‘Leuk boek?’ Verbaast staarde ze me aan, blijkbaar dacht ze dat het niet te zien was. ‘Ik heb een goed zicht,’ zei ik. Ik knipoogde, pakte nog een broodje uit de mand en stond op. Ik zocht mijn rooster in de stapel en liep de Great Hall uit. Toen ik langs Scarlett liep legde ik mijn hand even op haar schouder. ‘Ik zie je later wel weer Scarlett.’