Hoofdstuk 21

Scarlett Serenity Genesis Griffiths. P.O.V

Vanaf een afstand zag ik Hermione me een blik vol medeleven toewerpen, ze heeft het nooit op Draco gehad. Ik kon soms wel begrijpen waarom, maar zoals hij nu deed wist ik het even niet. Slughorn begon zijn les met een uitleg over wat we dit semester allemaal te leren kregen, gelukkig voor mij klonk het niet heel erg moeilijk. Het enige vervelende was dat ik niet kon opletten doordat hij naar me keek. Zijn ogen boorde zich in de zijkant van mijn hoofd, alsof hij mijn gedachten wilde lezen. Met mijn spitse pianovingers ging ik over de grijze veren van mijn schrijfgerij en legde hem uiteindelijk weg. Als ik aan de veren bleef plukken had ik geen veer meer over aan het einde van de les. Voorzichtig wendde ik mijn blik naar mijn tafelgenoot en werd meegesleurd door de kleur van zijn ogen, stormgrijs. Als op een gure herfstochtend. Ik knipperde met mijn ogen en wendde mijn blik af, ik had door dat mijn hart als een sneltrein achter mijn ribbenkast raasde en probeerde hem krampachtig tot bedaren te brengen. Wat was dit? Het kon toch niet dat .. Nee, nog in geen duizend jaar. Hij was niet goed voor me, dat had ik nu wel gemerkt. Ik schrok op uit mijn gedachten toen hij vroeg of hij de ingrediënten zou gaan halen. Ik knikte maar en toen hij weg was bond ik mijn lange golvende haren in een staart op mijn hoofd. Ik veegde overgebleven plukken achter mijn oren en gleed van mijn kruk. Ik had mijn ketel al tevoorschijn gehaald toen hij terug kwam lopen. Ik sloeg mijn boek open op de juiste bladzijde en liet mijn blik over de regels glijden. Mijn wenkbrauwen trokken in een lichte frons toen ik de instructies las. “Moeilijk?” vroeg hij terwijl hij me vanaf de overkant van de tafel vragend aankeek. Zonder hem een blik te gunnen schudde ik mijn hoofd en legde ik de spullen bij hem neer die hij nodig had voor het brouwen van de drank, ik wees met mijn lelieblanke wijsvinger op de dingen die hij moest doen en ging toen zelf aan de slag. Voorzichtig liet ik mijn vinger over de regel gaan en zocht tussen de spullen naar de Sodejusbonen uit de instructies. Eenmaal gevonden draaide ik de zwarte boon even rond in mijn hand en trok een bedenkelijke frons. Volgens de instructies moest je ze snijden, maar volgens mij kon je bonen helemaal niet snijden. En al helemaal niet dit vreemde soort. Ik krabde even achter mijn oor en streek een verdwaalde pluk haar weg terwijl ik de boon op de snijplank legde en het mesje pakte. Ik kantelde hem een kwartslag en plette de boon in plaats van hem te snijden, daarna kneep ik hem leeg boven de ketel. Meteen verkleurde het water, ik liet mijn vinger over de regel gaan om te kijken of dit klopte en liet mijn wenkbrauwen ontspannen toen het daadwerkelijk bleek te kloppen. Ik keek naar de overkant van de tafel waar Draco zichtbaar moeite had met de bonen. Ik aarzelde even, maar reikte toen over de tafel en pakte zijn hand. Hij voelde koel aan onder de normale temperatuur van mijn spitse hand, ik schudde de gedachte van me af en haalde daarna het mesje uit zijn hand en kantelde hem een kwartslag zodat hij zijn bonen kon gaan pletten. Snel trok ik mijn hand weer terug en ging verder met de drank, alsof er niks aan de hand was.