16.

Elena Johnson

Ik knipperde een paar keer met mijn ogen en sloot ze toen weer. 'Goedemorgen,' hoorde ik een vertrouwde hese stem naast me zeggen. Na een paar seconden schoot ik overeind. 'Wat?' vroeg ik terwijl ik gedesoriënteerd om me heen keek. Ik lag samen met Harry op de bank, met een deken over ons heen. Langzaam voelde ik de paniek me overnemen. 'Waar is Louis?' vroeg ik licht in paniek. 'Die ligt in bed,' zei Harry. 'Je was gisteren tegen mijn schouder aan in slaap gevallen. Ik wilde je niet naar je kamer brengen, omdat ik bang was dat ik je wakker maakte. Ik denk dat Louis de deken over ons heeft neergelegd,' zei Harry. Ik haalde een hand door mijn verwarde haren en keek naar Harry. 'Waarom heb je me niet gewoon wakker gemaakt?' vroeg ik hem. 'Je lag zo lief te slapen. En je zei dat je zo moe was, ik wilde je gewoon niet wakker maken.' Ik zuchtte en duwde de deken van me af. 'Ik ga even bij Louis kijken,' mompelde ik. Ik liep de woonkamer uit naar onze slaapkamer. Louis lag met een glimlach op zijn gezicht te slapen. Ik tilde de deken een stukje op en kroop tegen hem aan. Louis' ogen gingen open en toen hij mij zag werd zijn glimlach alleen maar groter. 'Lekker geslapen?' 'Ik had liever in jou armen geslapen,' mompelde ik. Louis drukte een kus op mijn wang en trok me in zijn armen. Ik glimlachte en sloot mijn ogen. We konden best nog even blijven liggen, Harry zou zich wel redden.

'Elena?' Ik opende mijn ogen. Ik was blijkbaar echt in slaap gevallen. 'Kom, we moeten vandaag boodschappen doen en volgens mij verveeld Harry zich,' glimlachte Louis. Ik sloot mijn ogen weer even. 'Waarom heb je me laten liggen bij Harry op de bank?' vroeg ik hem nadat ik mijn ogen weer geopend had. 'Jullie lagen beide zo vredig te slapen, en ik wilde je niet wakker maken. Je slaapt de laatste tijd al zo slecht.' Ik zuchtte zachtjes. 'Ik ga douchen,' zei Louis en hij kroop uit. Ik voelde me meteen leeg en koud nu Louis weg was. Ik staarde nog even naar het plafond en besloot er toen toch maar uit te komen. Ik had nog steeds mijn kleren van gisteren aan. Ik liep naar de woonkamer en zag dat Harry tv aan het kijken was. Het rook heerlijk. Ik ging naast hem op de bank zitten. 'Sorry dat ik vanmorgen zo paniekerig deed,' verontschuldigde ik mezelf. Harry grijnsde. 'Maakt niet uit.' Ik liet me in de kussen op de bank zitten en keek naar de televisie. 'Is er nog iets interessants gebeurd?' vroeg ik hem. Hij schudde zijn hoofd. 'Niets op die crisis na,' mompelde hij. Ik glimlachte. 'Ik ben ontbijt aan het maken, denk je dat Louis nog lang bezig is?' Ik schudde mijn hoofd. Louis douchte nooit zo lang en ik zou na het ontbijt wel even onder de douche springen. 'Moet je vandaag nog iets doen? Want ik weet zeker dat we het beide leuk zouden vinden als je zou blijven vandaag,' zei ik tegen Harry. 'Ik hoef niet naar de praktijk, dus ik ben de hele dag vrij,' zei hij. Ik glimlachte. 'Wat doe je eigenlijk met de praktijk nu jullie een platencontract gaan tekenen?' vroeg ik hem. Harry haalde zijn schouders op. 'Zo lang het gaat wil ik er graag blijven werken, maar anders moet ik maar een vervanger voor me zoeken, permanent,' zei hij. Ik knikte. 'Vind je dat erg?' 'Soms moet je dingen opofferen om je dromen waar te kunnen maken.' Ik schoot in de lach. 'Zo, waar komt die wijsheid opeens vandaan?' 'Die heeft er altijd al gezeten,' grijnsde Harry wijs. Louis kwam de kamer in lopen. Zijn haren waren nog een beetje nat, dus ik kon het niet laten om er een hand doorheen te halen toen hij naast me kwam zitten. 'Wat doe jij eigenlijk met je baan nu je een platencontract hebt?' vroeg ik Louis. Hij haalde zijn schouders op. 'Het zou een beetje lullig zijn als ik na drie weken alweer mijn ontslag moet indienen, maar als het fout gaat ben ik die baan wel voor altijd kwijt.' Ik lachte. 'Je moet eens naar Harry's wijsheid luisteren: Soms moet je dingen opofferen om je dromen waar te kunnen maken.' Louis leek er even over na te denken maar knikte toen. 'Ik zal zo even bellen.'