19.

Elena Johnson

'Elena, echt waar, wat heb jij?' vroeg Lauren me in de pauze licht geïrriteerd. Ik keek op. 'De jongens zitten op dit moment bij Simon. Ik hoop zo dat ze een contract krijgen, dat Simon hun naam leuk vind,' zei ik tegen Lauren terwijl ik nog een hap nam van mijn broodje. 'Hebben ze een naam bedacht?' vroeg Lauren. Ik glimlachte. 'One Direction,' zei ik. 'I like it,' grijnsde ze. 'We hebben afgelopen zaterdag liedjes geoefend, nouja, de jongens. En toen ze weg waren ben ik achter de piano gekropen. Ik dacht dat het nog wel even zou duren voor ze terug zouden komen, dus begon te spelen. Ze waren alleen eerder terug dan ik had verwacht en hebben alles gehoord. Nu blijft Louis maar zeuren of ik hun vaste pianist wil worden,' lachte ik. 'Kan je dan zo goed spelen?' vroeg Lauren me. Ik haalde mijn schouders op. 'Mijn moeder heeft het me vroeger geleerd,' legde ik haar uit. 'Maar word je hun vaste pianiste?' vroeg Lauren me. Ik schudde mijn hoofd. 'Net als ik niet wil zingen, wil ik ook niet piano spelen in hun band. Het is een jongensband, wat moet ik daar nu tussen. En daarnaast heb ik daar echt geen tijd voor met mijn baan en een kind in mijn buik,' zei ik. Lauren knikte begrijpend. 'Louis had beloofd te bellen als ze klaar waren,' zei ik en ik pakte mijn telefoon. Ik legde hem voor me neer en keek weer naar Lauren. 'Heeft Aiden je dat niet verteld dan?' vroeg ik. Ze schudde haar hoofd. 'Ik heb hem sinds onze laatste date niet meer gespoken,' zei Lauren en ze sloeg haar blik neer. Ik trok verbaasd mijn wenkbrauw op. 'Maar...' Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik dacht echt dat ze elkaar leuk vonden. 'Aiden heeft het via een sms'je met me uitgemaakt, dus misschien is hij toch niet helemaal jou droomprins,' zei ik in een poging haar wat op te vrolijken,' zei ik. Ze keek op. 'Via een sms'je?' herhaalde verbaasd en ik knikte. 'Laf,' mompelde ze miskeurend. Ik haalde mijn schouders op. Achteraf was het niet zo slim om te vertellen. Toen zag ik Aiden achter Lauren gaan staan. Hij legde zijn vinger op zijn lippen als teken dat ik stil moest zijn. Alsof Lauren het doorhad kreeg ze een glimlach op haar gezicht. Aiden sloeg van achter zijn armen om haar heen, maar op hetzelfde moment voelde ik twee armen mij vastpakken. 'Hey beautiful,' fluisterde Louis in mijn oor voor hij naast me op de bank kwam zitten. 'En?' vroeg ik nieuwsgierig. Louis kreeg een grote grijns op zijn gezicht. 'We hebben getekend!' riep hij enthousiast. Ik vloog hem om de hals en drukte een kus op zijn wang. 'Ik ben zo blij voor je,' zei ik. 'Morgen moeten we terugkomen met onze liedjes. Een songwriter gaat er met ons naar kijken en verbeteren. Hij had zelf ook een paar liedjes klaarliggen. Dan krijgen we tijd om de liedjes te leren en dan duiken we de studio in,' vertelde hij. 'Ik kan echt niet vaak genoeg zeggen hoe blij ik voor jullie ben,' lachte ik. Ik keek even naar Lauren en Aiden, die in een passionele zoen verwikkeld waren. Volgens mij was het weer goed, dacht ik bij mezelf. 'Hoe wist je dat ik hier was?' vroeg ik toen. 'Je luncht altijd hier,' glimlachte Louis. Tja, dat was waar. 'Waar zijn de andere jongens?' vroeg ik toen. 'Liam is naar Lissa, Zayn en Niall zijn naar huis en Harry geloof ik ook,' zei Louis. Ik knikte. 'Wil je echt niet onze pianiste worden?' vroeg Louis voor de zoveelste keer. Ik schoot in de lach en schudde mijn hoofd. 'Nee Lou, het antwoord is en blijft nee,' zei ik. 'Maar je verspilt je talent, babe,' zei Louis. 'Dat is dan jammer,' grinnikte ik terwijl ik een kus op zijn lippen drukte. Ik pakte mijn telefoon en tas en keek naar Lauren, die Aiden inmiddels weer had losgelaten. 'Wij moeten weer aan het werk,' zei ik. Ik gaf Louis nog een laatste zoen en liet hem toen met Aiden achter.