``152``

‘het is zo goed jullie weer te zien’ zegt Mia tegen Sam en Dean. Ik loop een beetje geïrriteerd achter ze aan. Ze had niet een keer gevraagd wie ik was, of wat ik bij de jongens deed. Dean gaat zitten en Mia neemt naast hem plaats. Sam draait zich naar me om en vangt nog net mijn blik op. Hij laat me zitten en neemt dan zelf plaats. De ober komt en Dean bestelt gelijk. Als we ons eten en drinken hebben zijn Mia en Dean heftig in gesprek. Ik prik een beetje afwezig in mijn pannenkoek. ‘ik heb me nog niet voor gesteld’ ik krijg gelijk een duw van Sam en kijk wat verbaast op. Mia heeft haar hand opgestoken. ‘Mia’ zegt ze terwijl ze mijn hand schudt. ‘Alexandra’ mompel ik. Ze bekijkt me even en glimlacht naar Dean. ‘dus jij en Sam, hoe lang zijn jullie al samen?’ ik stik bijna in de slok thee. Sam klopt gelijk op mijn rug en Dean begint hard te lachen. Mia bekijkt het tafereel even. ‘jij en Dean dan?’ haar stem klinkt gelijk onzeker. Ik kuch nog eens en schud mijn hoofd. ‘je mag Dean hebben’ mompel ik. Gelijk wordt ik geschopt. Mijn ogen schieten naar Dean die me wat boos aan kijkt. ‘maar even iets anders’ onderbreekt Sam ons. ‘Mia wat doe je hier?’ Mia neemt een slok van haar koffie en haalt een document uit haar tas. ‘bobby belde me, hij verteld over de vreemde dingen die hier gebeuren, en dat jullie er zouden zijn’ Sam knikt en pakt het document. Hij slaat het open en ik lees mee. Er staat meer in dan dat wij hadden kunnen vinden. ‘dus je denkt dat het een trickster is?’ vraag ik als ik haar conclusie heb gelezen. Ze knikt. ‘ja, denk er maar eens over na, al die dingen die er gebeuren. Het wijst op een trickster’ ik denk diep na. Wat ze zei maakt veel duidelijk. Alle ongelukken die gebeurt, waren wezen op grappen die uit de hand waren gelopen. Net zoals een trickster zou achter laten. En dan natuurlijk nog dat de jongens de hele tijd ruzie met elkaar hadden over de meest domste dingen. ‘Alex!’ met een ruk kijk ik op. Iedereen staat al naast de tafel. Snel sta ik op en loop mee.