Foto bij Hoofdstuk 17 ~ Nicholas Samuel Archibald Collingwood

Volgens mij zijn we deze story helemaal vergeten! Maar goed dat de vakantie weer begonnen is!

'Zit' bromde Micajah, wijzend naar een stoel. We hadden de knusse woonkamer en de gang met de schilderijen ingeruild voor het kantoor van Micajah. Het was stijlvoller, en persoonlijker. De Opperkoning paste het naar behoeven aan zonder rekening te moeten houden met zijn voorgangers ermee gedaan hadden. Hij mocht schilderijen, meubels, kleine standbeeldjes.. laten wegdoen, maar die kregen meestal gewoon een plaats in een ander deel van het paleis. Vampiers hadden niet meteen de neiging om kunstvoorwerpen of andere oude dingen weg te doen. We waren deel van het verleden, we wilden het meestal houden.
Nogal bang deed Elisabeth wat hij vroeg; Het irritante aan de hele zaak was dat ik Micajah aan geen kanten kon bevelen, ik was zijn pupil. Hij was mijn leermeester, was stukken ouder en machtiger dan ik en ik was nog eens te gast in zijn huis. Het is een mirakel dat hij nog niet op het idee gekomen is om Elisabeth buiten te gooien. Ook al zou hij dat nu waarschijnlijk minder snel doen. Hij had me zelf gewaarschuwd voor het gevaar van een geheim.. Als het uitlekte dat de heksen konden reïncarneren, dat die reïncarnaties vampiers konden worden... we zouden een plaag ontketenen. Gelijk welke vampier zou aan de lopende band heksen willen transformeren, alleen al in de hoop om een reïncarnatie te kunnen strikken. We zouden een 4de oorlog tussen de oude rassen veroorzaken. We hadden er al genoeg achter de rug; eentje voor de weerwolven, eentje voor de heksen, eentje voor de vampiers -niet noodzakelijk in die volgorde- en nu zou er een nieuwe uitbreken. Het zou vele levens kosten... De uitslag stond bijna vast, de vampiers overwonnen omdat ze zo gemakkelijk nieuwe vampiers maakten... maar de mensheid werd toen wel bedreigd. Een "klein" nadeel zou je kunnen zeggen. Elisabeth zat nerveus op de stoel en wachtte wat er ging komen. ik keek Micajah even kort aan, als teken dat hij wel kon beginnen met zijn preek.
'Elisabeth. Wat er zonet is gebeurd is raar. Voor ons beide, maar ik zal je het uitleggen. Zoals je zelf hebt gezien is dat de eerste en laatste van een stam, hetzelfde heten. Dat heeft een reden. er wordt gelooft dat de eerste reïncarneert als de laatste heks van de stam. Als dat klopt, ben jij dezelfde Elisabeth als de eerste.Weet je dat dat betekend, dat je veel geheimen kent? Je moet voorzichtig zijn met wie je vertrouwd, en wie niet. Vertel vooral niemand hoe je heet. Ik stel voor dat je de achternaam van Nicholas gaat gebruiken.' zei Micajah.
'Begrijp je dit? voegde hij er nog aan toe. Ze knikte.
'Nu zal ik je ook wat dingen vertellen over het vampier zijn. Het werkt toch niet om het te verbergen voor je.' Micajah zakte dieper in zijn stoel en zuchtte.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen