Hoofdstuk 55

Voorzichtig haalde ik de doos met mijn jurk onder mijn bed vandaan. ‘En hoe ziet hij eruit?’Vraagt Katja. ‘Ik heb geen idee,’ antwoord ik eerlijk. Fronsend kijkt ze me aan. ‘Ik had mijn vader beloofd pas op de avond zelf te kijken. Dat wilde hij graag, dus ja.’ ‘Aha,’ zei Katje. Ik hees mezelf op bed en maakte de doos voorzichtig open. Alles lag erin. Oorbellen, een armband, schoenen en een prachtige witte jurk. Voorzichtig haalde ik hem eruit. Hij had een strak boven lijfje, met korte mouwtjes en viel in plooien naar beneden. De rug was open. Mijn mond viel langzaam open. ‘Mijn moeder had best wel een goeie smaak,’ mompel ik. ‘Dat had ze zeker. Oké kom mee.’ Ze sleurt me weer van het bed af en trekt me mee naar haar slaapzaal. ‘Zit,’ commandeert ze. Ze werpt een blik op de klok. ‘Oké het begint om acht uur. Fred zal beneden dan op je wachten.’ ‘Hoe weet je dat?’ ‘Dat heeft hij me verteld. Maar we hebben dus, maar anderhalf uur.’ Onzeker kijk ik haar aan. ‘Dat lukt me wel. Oké trek je jurk aan, dan doe ik zo je make-up goed?’ Ik knikte en haalde voorzichtig de jurk houd de doos. Ik wisselde mijn gewaad in voor de jurk en schoof mijn voeten in de bijhorende ballerina’s. Ik deed de oorbellen in en schoof het armbandje op mijn pols. De ring van mijn moeder en de ring van Fred zaten al om mijn vingers. Die droeg ik eigenlijk onbewust altijd. Katje kwam terug en had haar eigen jurk al aan. Ik glimlachte even naar haar. Ze droeg een lange rode jurk. Ze klopte op een stoel, die voor een spiegel stond. Ik ging zitten en liet haar, haar gang gaan. ‘Nog speciale wensen?’ Ik schudde mijn hoofd. Mijn verstand daarvan was echt nul komma nul procent. ‘Ik vertrouw op jou.’ Ze glimlachte even. ‘Oké dan.’ Ze gooide een handdoek over de spiegel heen. ‘Dan blijft het nog even een verrassing. Ik sloot mijn ogen, toen ze dat vroeg en voelde haar over mijn gezicht gaan met een kwast. Ik glimlachte even. Dat kietelde. Na een tijdje stopte de kwast en voelde ik dat er tegen mijn wimpers geduwd werd. Ik besloot niks te zeggen. Ze wist vast wel wat ze deed. ‘Open je ogen eens een kijk omhoog.’ Braaf deed ik wat ze zei. Ze maakte een geluidje ten teken dat ze tevreden was. Ik volgde haar met mijn ogen, terwijl ze in haar make-up rommelde. Ze haalde een iets te voorschijn, wat ze zorgvuldig op mijn lippen smeerde. Onbewust wreef ik mijn lippen over elkaar heen. Ze ging achter me staan en begon nu mijn haren op te steken. Ze borstelde ze zorgvuldig en stak het op, maar ik kon niet zien hoe. ‘Klaar,’ zei Katje na een paar minuten. Onzeker keek ik haar aan en wiebelde nerveus met mijn voeten. ‘Kom,’ ze wenkte me. Ik volgde haar naar de badkamer, waar een mansgrote spiegel stond. Langzaam schuifelde ik voor de spiegel. ‘Katja het is prachtig,’ fluisterde ik kijkend naar mijn spiegelbeeld. ‘Bedankt. Veel plezier Luce. We willen Fred wel heel terug hé,’ grapt ze. ‘Zal ik voorzorgen,’ grijns ik. Ik omhels haar nog even. ‘Jij ook veel plezier.’ Ze glimlachte en ik verlaat haar slaapzaal. In mijn eigen slaapzaal zit Hermelien al op mijn bed te wachten, met een boek op schoot. ‘Line?’ Vroeg ik. ‘Luce!’ Riep ze uit. ‘Je ziet er zo mooi uit!’ Onzeker plukte ik aan mijn jurk. ‘Dankje Line. Hoe laat is het? Ik moet om acht uur beneden zijn.’ Hermelien draaide zich om naar de klok. ‘Kwart voor acht. Misschien moet je dan maar gaan.’ Ik knikte en omhelsde haar. ‘Ik zie je morgen wel dan.’ ‘Ik zie je morgen Luce.’ Voorzichtig liep ik de trap van de slaapzaal af. Ik Fred net door het portretgat gaan. Ik wachtte even en volgde hem daarna. Zo kwamen we tenminste niet tegelijk aan. Ik liep naar beneden naar de grote zaal. Achter de muur van de laatste trap stopte ik even. Ik ademende diep in en uit. Ik probeerde mijn hartslag weer onder controle te krijgen, wat me niet bepaald goed lukte. Ik haalde nog eens diep adem en stapte achter de muur vandaan. Mijn ogen gleden over de mensen heen en ik herkende Fred al snel. Zijn rode haar en paarse gewaad vielen enorm op. Onzeker plukte ik aan mijn jurk en ik merkte dat er naar me gekeken en gewezen werd. Ik glimlachte en zette mijn voet op de eerste trede.






Cliffhanger ^^
Of nou ja, soort van dan