You're my everything. And that will never change! [97]
Deel 97!!
âJaja, vast.â Zei ik lachend. âHoe staat het er eigenlijk met jullie nieuwe huis voor?â
"Oh ja, die hadden we ook nog. Dat was ik helemaal vergeten." zei Tom.
"Ja, ik ook. We kunnen straks wel even langs gaan, als je wilt." viel Bill Tom bij.
"Ja, ik wil zien in wat voor paradijs jullie gaan wonen." zei ik enthousiast.
"Nou, dan gaan we straks even langs." zei Bill.
VIEL SPAÃ!!
xx xElise
..
Daar liepen we dan, op weg naar het nieuwe huis van de jongens. Met zijn drieën breed liepen we over het voetpad. Het was maar een kwartiertje lopen gelukkig.
Het schemerde al en het werd al behoorlijk koud. De rillingen liepen over mijn rug.
Ik trok Tom een stukje naar me toe zodat ik wat van zijn warmte tegen mij aan voelde.
Zo, dat was beter.
Tom pakte mijn hand en verstrengde zijn vingers met de mijne. Zijn hand was heerlijk warm.
Bill liep zwijgend aan de andere kant van mij met zijn handen in de zakken van zijn leren jas.
Ik stak mijn arm door de zijne. Hij keek me raar aan.
Je hoeft niet zo raar te kijken, hoor. Ik bijt niet. Lachte ik.
Nee? vroeg hij lachend.
Nee. Verzekerde ik hem.
We lachten en liepen door. Na een kwartiertje kwamen we bij het huis aan.
Sorry voor zo'n korte maar dat kwam mooier uit met de volgende vond ik.
Reageer (1)
ik denk dat billie zich een beetje slecht voelt omdat ie niemand heeft
1 decennium geleden