You're my everything. And that will never change! [119]
DEeeeelll 119(yeah)
what happened in 118:
We liepen terug de woonkamer in, waar iedereen op de bank zat. Het bord met knakworstjes stond op de grond omdat er nog geen tafel was.
“Nu iedereen er is, kunnen we EINDELIJK gaan eten.” Zei Georg.
We moesten lachen.
“Heb je dan zo’n honger?” vroeg Anneka.
Georg knikte.
Anna kwam met een ander meisje naar beneden.
“Leande! Je bent er al!” riep Anna en gaf me een knuffel.
“En wie is dit?” vroeg ik terwijl ik op mijn hurken voor het andere meisje ging zitten.
VEEL PLEZIER!!!
xx xElise
..
“Leande, dit is Renske. Renske, dit is Leande.” Zei Anna.
Verlegen glimlachte Renske naar me.
“Je hoeft niet zo verlegen te zijn.” Zei ik lachend.
“Kom, we gaan eten. Ik heb honger.” Zei Georg.
We gingen allemaal op de bank zitten. Omdat het niet paste, moest Anna bij Bill op schoot en ik bij Tom.
Het bord met de broodjes ging rond en kletsend aten we ons eten.
De rest van de middag waren we druk in de weer met dozen heen en weer aan het sjouwen.
Anneka en ik waren in de keuken bezig met de tegels op de muur te plakken. Stuk voor stuk plakte ik de tegels naast elkaar op de muur. Anneka deed er elke keer lijm op.
Uitgeput vielen we op de bank rond zessen. We waren nu 4 uur zonder stoppen bezig geweest.
“Wat eten we?” vroeg Bill.
“Pizza.” Zei Tom en hij bestelde pizza.
Na een kwartiertje waren ze er vielen we met zijn allen aan. In de kamer rook het naar verschillende pizza’s.
Reageer (1)
mm pizza
1 decennium geledensnel verder leze